Proton Pompa İnhibitörü Kullanımında Fayda Ve Risklerin Güncel Literatür Işığında Değerlendirilmesi
Anahtar Kelimeler
Yaşlanmayla birlikte iştahsızlığın gelişiminde olduğu gibi bazı fonksiyonel değişimlere öncülük eden farklılaşmalar olmaktadır. Oral ile faringeal aşama arasındaki gecikmede artış, aspirasyon riskiyle birliktedir. İleri yaşlarda, özofagus peristaltizminde ve alt özofageal sfinkter basıncında azalma gelişmektedir. Mide boşalmasında yavaşlama eğilimi, postprandial hipotansiyona ve sindirim bozukluğuna öncülük etmektedir. İnce bağırsak geçiş süresinde ise azalma olmaktadır. Kolonda itici etkinlik azalmakta, kabızlık insidansı artmaktadır. Kolonik kas duvarının yaşla zayıflaması, divertiküloz gelişimine öncülük edebilmektedir. Yaşlanmayla birlikte, anorektumdaki fonksiyonel değişiklikler sonucunda fekal inkontinans gelişebilmektedir. Enterik nöronların sayısında yaşla azalma, özellikle miyenterik pleksusta nöron kaybı meydana gelmekte, insan kolonu ve ileumda miyenterik ganglionların önemli bir kısmında gangliyonlarda boşluklar artmaktadır. Ayrıca, yaşlı farelere ait miyenterik pleksuslarda, barsak düz kaslarını uyaran kolin asetil transferaza sahip nöronların ve barsak düz kaslarını baskılayan nitrik oksit sentaz üreten nöronların azaldığı gösterilmiştir. Bağırsak mikrobiyotasında bakteri metabolitlerinden olan kısa zincirli yağ asitleri, nöronal aktiviteyi modüle edebilir ve anti-inflamatuar etkiye sahiptir. Bununla birlikte, yaşlanmayla disbiosis gelişebilmekte ve mikrobiyal kaynaklı metabolitleri etkileyen proteolitik bakterilerin artışı görülmektedir. Genomik stabilitenin devamlılığında ve hücresel strese yanıtta rolleri olan sirtuinlerden (SIRT), SIRT1’ün barsak epitelinde deneysel olarak yokluğunun, artmış inflamasyon ve değişmiş barsak mikrobiomuyla birlikte olduğu bilinmektedir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
