Otoimmün büllöz hastalıklar (OBH), deri ve/veya mukoz membranlarda otoantikor aracılı vezikül ve bül oluşumu ile karakterizedir. Bu hastalıklar ayrışmanın düzeyine göre subepitelyal bül oluşumu ile karakterize olan pemfigoid grubu hastalıklar ve intraepitelyal bül oluşumu ile karakterize olan pemfigus grubu hastalıklar olarak kabaca ikiye ayrılır. Pemfigus vulgariste oral mukoza, vakaların %70’e varan kısmında ilk etkilenen bölgedir. Özellikle friksiyon şeklindeki travmalara maruz kalan bölgelerde çok sayıda kronik ülser görülür. Paraneoplastik pemfigusun en belirgin klinik bulgusu, ağrılı stomatit, gingivit, hemorajik keilit, eritem, vezikülasyon ve erozyonlarla seyreden oral mukoza tutulumudur. Mukoz membran pemfigoidi vakalarının %84-96’sında oral mukoza etkilenir. Hastalar mukozadaki deskuamasyona bağlı ağrı ve yutma güçlüğü şikayetiyle başvururlar. Lezyonlar başlangıçta seröz ve/veya hemorajik gergin veziküller şeklinde görünür. Büllöz pemfigoidde mukozal tutulum sıklığı, PV ve MMP gibi diğer hastalıklarla karşılaştırıldığında düşüktür. Oral büllöz lezyonlar genellikle asemptomatiktir ve geçici ülserasyonlar şeklindedir. Tanıda standart deri biyopsisi ile birlikte alınan perilezyonel biyopsinin direkt immünfloresan (DIF) mikroskopi ile analizi altın standarttır. Tedavi zordur ve multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Oral mukoza hijyenine dikkat edilmesi, sigaranın bıraktırılması, acı ve baharatlı yiyeceklerden kaçınılması ve antiseptik gargaraların kullanılması gerekir. Klinik şiddetine göre topikal ve sistemik kortikosteroidler ana tedavidir. Daha şiddetli vakalarda çeşitli immünosüpresif ajanlardan da faydalanılır.