Derin ven trombozu (DVT), hayati tehlike oluşturabilen ciddi bir tıbbi durumdur. Genellikle diğer durumların (örneğin kanser, kalp veya akciğer yetmezliği, büyük cerrahi) ikincil olarak ortaya çıksa da, temel patoloji endotel hasarı, hareketsizlik ve hiperkoagülabiliteyi içerir. Son yirmi yılda, farmako-mekanik trombolitik tedavi çeşitli durumlarda yaygın olarak kullanılmaktadır. Özellikle venöz trombozun tedavisi için başlangıçta tanıtılan endovasküler müdahaleler, şimdi çeşitli klinik belirtiler için kullanılmaktadır. Geleneksel düşük moleküler ağırlıklı heparin, oral antikoagülanlarla birlikte ve onları takiben yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu tedavinin ana hedefi, trombozun önlenmesi yanı sıra pulmoner emboli ve DVT'nin tekrarlamasının önlenmesidir. Bununla birlikte, birçok hasta, özellikle proksimal DVT'leri ve yüksek trombus yükü olan kişilerde yetersiz fibrinolitik etkinlik nedeniyle post-trombotik sendrom ve ülserasyon riskleriyle karşı karşıyadır. Amerikan Göğüs Hekimleri Koleji, DVT yönetimi için oral antikoagülanları ilk ve altın standart tedavi olarak önermektedir. Bununla birlikte, antikoagülan tedavi tek başına, ek müdahaleler olmadan mevcut trombotik yükü yeterince ortadan kaldırmayabilir. Bu durumda, uzun süreli ilaç kullanımıyla ilişkili potansiyel riskler ve pulmoner emboli ve nükslerin önlenmesinde oral antikoagülanların göreceli etkisizliği nedeniyle alternatif tedavi seçenekleri daha da önem kazanmıştır. Trombusun erken çıkarılmasını destekleyen kanıtların çoğu, açık trombektomi sonrası elde edilen verilerden gelmektedir. Trombektomi veya erken trombus çözünürlüğü ile sadece antikoagülan tedavi arasındaki randomize kontrollü karşılaştırmalar, trombozun çıkarılmasının venöz patentin elde edilmesi, hipertansiyon ve ödem azaltılması ve post-trombotik sendromun önlenmesi için makul derecede faydalı olabileceğini göstermiştir. Son on yılda, farmako-mekanik trombolitik tedavi (PMT), açık cerrahi trombektomi ve kateter bağımlı tromboliz (CDT) yerine bir alternatif olarak tanıtılmıştır. Bu yaklaşımın uzun vadeli etkileri hakkında çok merkezli, randomize, kontrollü çalışmalardan veri eksikliği olsa da, gözlemsel çalışmalar PMT ile başarılı sonuçlar bildirmiştir. PMT cihazları, DVT'li hastalarda trombusun mekanik tahrip/çözünürlüğünü sağlamanın yanı sıra trombolitik ajanların doğrudan tek bir kateter aracılığıyla uygulanmasına da izin verir. PMT cihazı ayrıca tüm segmentlerde manuel manipülasyonlara izin verir, trombusun distal veya proksimal tarafından görselleştirilmesini sağlar.(AI)