İşitme ve denge organı olan kulak, os temporale’de yerleşim
göstermektedir. Kulak, dış kulak, orta kulak ve iç kulak olmak üzere üç bölümde
incelenir. Dış kulak, kulak kepçesi (auricula) ve dış kulak yolu (meatus acusticus externus)
olmak üzere iki bölümde incelenir. Dış kulak yolu (meatus acusticus externus) yayvan S harfi
şeklinde yaklaşık 2,5 cm uzunluğunda bir borudur. Orta kulak, Eustachi borusu (tuba
auditiva) aracılığıyla yutağa (pharynx) bağlı olduğu için hava ile doludur. Bu bölümün
içinde kulak kemikçikleri yer almaktadır. Orta kulakta yer alan kemikçikler (ossicula
auditus) çekiç (malleus), örs (incus) ve üzengi (stapes) şeklindedir. Malleus, dış kısımda kulak
zarına, stapes ise orta kulak boşluğunun iç duvarında yer alan oval pencereye (fenestra
vestibuli) tutunur. İç kulak (auris interna) os temporale’nin pars petrosa kısmında yer alan
işitme ve denge ile ilgili fonksiyonların gerçekleştiği kısma denir. Auris interna,
yapı ve fonksiyon olarak birbirinden farklı iki kısımdan oluşur. Bu kısımlar kemik labirent
(labyrinthus osseus) ve zar labirent (labyrinthus membranaceus)’tir. Ses dalgaları, kulak kepçesi
ile toplanarak auris externa, auris media’dan geçer. Auris interna’dan geçen işitme uyarı beyin
sapı aracılığıyla temporal lobdaki işitme merkezine ulaştığında ses algılanır ve
anlaşılır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :