28 Temmuz 1914’te başlayan ve 11 Kasım 1918’de sona eren I.
Dünya Savaşı küresel çapta değişimlere sebep olmuştur. Savaşın sebep olduğu bu
değişimler ekonomik, siyasi ve toplumsal çaptadır. Savaş evsiz kalan insanlara,
ailesiz kalan çocuklara, sakat kalan askerlere ve bireylerde psikolojik
travmalara neden olmuştur. Küresel ve kitlesel çaptaki bu değişimler sanatın ve
sanatçının da değişmesine yol açmıştır. Bu değişim bireysel olarak savaşa
katılan veya katılmayan sanatçılarında yaşadıkları psikolojik travmalar sonucu
değişen dünya algıları ve üretim biçimlerine yansıyarak içinde bulundukları
dönem ve ruh hallerini yansıtmada yetersiz kalan sanat akımlarına karşın yeni
bir akım ve anlayış geliştirmişlerdir. Bu akım Max Beckmann, Otto Dix ve George
Grosz’ un da öncüleri olan Yeni Nesnellik (Neue Sachlichkeit) olarak karşımıza
çıkmaktadır. Yeni Nesnellik savaş sonrası dönemin yeni sanat dili olarak
savaşın insanlar üzerinde bırakmış olduğu travmaları ve savaşın tüm yönleri ile
objektif, sert bir bakış açısı ile betimlemeyi amaçlamıştır. Bu bağlamda
çalışmanın içerisinde Yeni Nesnel akımının sanat anlayışı ve akımın öncüleri
olmuş Max Beckmann, Otto Dix ve George Grosz’ un çalışmaları betimsel olarak
değerlendirilecektir.
Atıf Sayısı :