Akciğer nakli, seçilmiş hastalarda son dönem akciğer hastalığı için bir tedavi seçeneği olarak kabul edilen bir yöntemdir. Bu tedavi seçeneği son 40 yılda dünya genelinde 40.000'den fazla nakil gerçekleştirilerek başarılı bir şekilde uygulanmıştır. En sık görülen endikasyonlar arasında amfizem, pulmoner fibroz, kistik fibroz ve primer pulmoner hipertansiyon yer almaktadır. Ancak, nakil organı eksikliği, primer greft disfonksiyonu, geç greft disfonksiyonu ve uzun süreli immünosupresyon ile ilişkili morbidite gibi sorunlar hala nakli sınırlamaktadır. Bu derleme, mevcut klinik akciğer nakli ve gelecekteki yönelimleri ele alacaktır.Akciğer nakli, Rus fizyolog ve cerrah Vlademir Demikhov tarafından köpekler üzerinde ilk kez gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmalar, göğüs içi organ değişiminin teknik olarak mümkün olduğunu göstermiştir. İlk insan akciğer nakli ise 1963 yılında James Hardy tarafından gerçekleştirilmiştir. Ancak, bu ilk deneme sonuçları hayal kırıklığı yaratmıştır. 1981 yılında Bruce Reitz ve Norman Shumway tarafından Stanford Üniversitesi'nde gerçekleştirilen ilk başarılı kalp ve akciğer nakli, çağdaş klinik akciğer nakli sonuçlarının yolunu açmıştır.Akciğer nakli endikasyonları zamanla genişlemiş ve akciğer parankimi ve damar hastalıklarının çeşitli spektrumunu içermektedir. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı, interstisyel akciğer hastalığı (özellikle idiyopatik pulmoner fibroz), kistik fibroz ve idiyopatik pulmoner arteriyel hipertansiyon (PAH) bu endikasyonlar arasında yer almaktadır. Akciğer nakli için başvuru ve liste kriterleri Tablo 1'de gösterilmiştir. Mutlak kontrendikasyonlar ise Box 1'de verilmiştir. Tek organ yetmezliği (solunum yetmezliği) olan ve ekstrakorporeal membran oksijenasyonu (ECMO) veya mekanik ventilasyon ile trakeostomiye ihtiyaç duyan hastalar artık göreceli kontrendikasyonlar olarak kabul edilmemektedir.Sonuç olarak, akciğer nakli, seçilmiş hastalarda son dönem akciğer hastalığı için etkili bir tedavi seçeneği olmasına rağmen, nakil organı eksikliği ve nakil sonrası komplikasyonlar gibi sorunlar hala mevcuttur. Gelecekteki çalışmalar, nakil sonuçlarını daha da iyileştirmek ve nakil endikasyonlarını genişletmek için odaklanmalıdır.(AI)