Sait Faik, 20. yüzyılın ilk flâneurü olarak kabul edilen bir yazardır. Hayatı boyunca hiçbir sıfatı benimsemeyen ve şöhretten rahatsız olan Sait Faik, yoksul ve sıradan insanların hayatlarını öykülerinin temel motifi olarak kullanmıştır. Sanatında kalıplardan ve klişelerden uzak, özgün bir dil kuran Sait Faik, edebiyatı bir iç ihtilal olarak görmüştür. Öykülerinde gündelik olanı, insana dair küçük hüzünleri doğal ve alışılmadık bir şekilde anlatmıştır. Deniz insanları, balıkçılar ve doğa, onun öykülerinin vazgeçilmez unsurlarıdır. Sait Faik'in Beyoğlu tasvirleri, eleştirmenler tarafından hala geçerli olan gözlemler olarak değerlendirilmiştir. Hümanizm, Sait Faik'in eserlerinde önemli bir yer tutar. Onun insan sevgisi, din, millet, vatan ve memleket sevgisinden bağımsız bir şekilde şekillenir. Özellikle çocuk sevgisi, Sait Faik'in öykülerinde özgül bir şekilde vurgulanır. Sait Faik'in eserleri, Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir ve onun özgün dil ve anlatımı, bugün hala etkisini sürdürmektedir.(AI)
Atıf Sayısı :
