Bu metinde, Cumhuriyet Dönemi Türk edebiyatının çok sesli bir dönem olduğu ve bu dönemde yazarların kalemlerini cumhuriyetin tanıtılması ve halkın aydınlatılması amacıyla kullandığı belirtilmektedir. Bu dönemde, demokrasi ile birlikte gelen çok seslilik beklentisine rağmen, geleneksel değerlerin milliyetçilik akımıyla beslendiği ve değişim sürecinin gereği olan konuların da romanlarda yer aldığı ifade edilmektedir. 70'li yıllarda ise Türkiye Cumhuriyeti'nin modernleşme yolunda yeni açılımlara gebe olduğu ve Çağdaş Türk romanında gerçekliğin ve estetiğin dönüşümünün başladığı vurgulanmaktadır. Oğuz Atay'ın ise üslubuyla bu avangart girişimlere bir parantez açtığı ve eski kalıpları yıkarak edebi devrime giriştiği belirtilmektedir. Ayrıca, metinde yerleşik değer yargılarının yozluğu ve toplumsalın tek tipolojisi karşısında yabancılaşmış bireylerin yaşam biçimleriyle uzlaşamadığı ve yaşayamadığı vurgulanmaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :
