Attilâ İlhan'ın şiirlerinde alışılmamış bağdaştırmalarla sağlanan anlam derinliği üzerine yapılan bu çalışmada, yazarın şiirlerindeki imgeleme ve anlam yapısı incelenmiştir. Attilâ İlhan, ulusal kültürü ve edebiyatını temel alarak şiirlerini oluşturmuştur. Halk şiiri ve Divan şiiri gibi kaynaklardan etkilenen İlhan, Tevfik Fikret, Yahya Kemal, Nazım Hikmet ve Fransız şiiri gibi diğer kaynaklardan da beslenmiştir. Alışılmamış bağdaştırmalar, anlam belirleyicileri ile anlam ayırıcıları arasında uyum bulunmayan birleştirmeler olarak değerlendirilir. Bu uyumsuzluk, şiir dilinde güçlü bir imgesel etki bırakır. Alışılmamış bağdaştırmalar, doğru bir şekilde kullanıldığında şiirin anlam yapısına ve çağrışım alanına derinlik ve zenginlik katar. Borges'e göre şiir, dilin sınırlarında dolaşarak günlük konuşma dilinden farklı, imgelerle örülü yeni bir dil yaratır ve okuyucunun algı düzeyine ve yaşanmışlıklarına göre farklı anlamlar kazandırır. Alışılmamış bağdaştırmalar, farklı iki gerçeğin yaklaştırılmasıyla ortaya çıkar ve bu ilişki ne kadar uzaksa, ulaşılan imge o kadar güçlü ve çarpıcı olur. Şiir dilinde önemli bir yere sahip olan alışılmamış bağdaştırmalar, sözcüklerin anlam yapısını bozmak için değil, yeni ve daha etkili bir anlamsal yapı kurmak için kullanılır. Şair, imgeyi oluştururken bu bağdaştırmalardan yararlanır.(AI)