Bu makalede, Türk edebiyatında kadın kahramanların nasıl temsil edildiği ve toplumsal cinsiyet normlarına nasıl meydan okuduğu incelenmektedir. Edebiyatın bir ayna olarak kullanıldığı ve karakterler aracılığıyla toplumun değerlerini yansıttığı belirtilmektedir. Ancak edebiyat tarihinde kadın karakterlerin genellikle ikincil rollerde yer aldığı ve erkek kahramanların destekleyicisi veya aşığı olarak resmedildiği ifade edilmektedir. Bu durum, kadınların kendi hikayelerini anlatma ve karmaşık karakterlere dönüşme fırsatının sıklıkla göz ardı edildiği bir tabloyu yansıtmaktadır. Simone de Beauvoir'un \"Başka biri olmak\" düşüncesi ve Judith Butler'ın \"performatif cinsiyet\" kavramı, kadın kahramanların toplumsal normlara meydan okuyarak dönüşüm aracı olabileceğini ve kendi varoluşlarını şekillendirebileceğini vurgulamaktadır. Türk edebiyatının ilk dönemlerinde kadın kahramanların kendini gerçekleştirmesi açısından sınırlı olduğu, nesne olarak kullanıldığı ancak yolculukta söz sahibi olması bakımından sorunlu olduğu belirtilmektedir. Bu çalışma, Türk edebiyatında performatif kadın kahramanların yaratılması ve toplumsal cinsiyet algısının değiştirilmesi için bir başlangıç noktası olarak değerlendirilebilir.(AI)