Diyarbakır’da Arı Yetiştiriciliği

Yayın Yılı: 2023
Sayfa Sayısı: 205-219
Kitap Dili : Türkçe

Anahtar Kelimeler


Türkiye, hem  iklim hem de flora bakımından arı yetiştiriciliği için çok uygun koşullara sahip bir  ülke konumundadır.  2022 yılında FAO’ dan alınan kayıtlara göre, koloni sayısı bakımından dünyada  3. sırada (8.733.394 adet),  bal üretimi bakımından ise   dünya 2. sırada (96.344 ton) yer almaktadır. 2022 yılı TUİK  verilerine göre ise koloni başına bal verimi  16 kg olup arıcılıkta gelişmiş ülkelerdeki verimin 1 / 3′ ü kadar bir bal üretimine sahiptir. Ayrıca polen, propolis, arı zehri, arı sütü gibi arıcılık yan ürünleri üretimi ise oldukça düşük seviyede olup, yan ürünlerin üretimi için yeteri kadar eğilim söz konusu değildir. Arı yetiştiriciliğinin  küçük bir  sermaye  ile  yapılabilmesi, başta bal olmak üzere diğer arı ürünlerinin üretile bilinmesi için, yoğun bir işgücüne ihtiyaç duyulmaması, üretim için doğal floradan  yararlanılması, ekolojik dengeye  özellikle de bitkisel üretime olan katkısı  gibi önemli avantajları bulunmaktadır. Diyarbakır ili, arıcılık faaliyetleri için hem geniş hem de uygun coğrafik yapıya  sahip olması ve arıların en fazla  ziyaret  ettikleri  bitkiler  bakımından zengin  bir floraya sahip olmasına  rağmen, floranın yazın başında yok olması ve bu durumun arı yetiştiriciliği için uygun olmaması ve yaz aylarında sıcaklığın artması gibi sorunlar nedeniyle    koloni  başına elde edilen  verimin normal koşulların  gerektirdiği  düzeyin  altında bir üretim olmasına neden olmaktadır. Arıcılıktan sağlanan  verim  ile  kalitenin  artırılması için  Diyarbakır ili  arıcılık  sektöründeki  sorunların  belirlenip  gerekli  önlemlerin  alınması ile  arıcılık faaliyetlerinin   daha  verimli  olması  beklene bilinir.  Böylelikle kovan  başı elde edilen  bal  üretiminin  ve  kalitesinin artırılması sonucunda hem verim hem de  kalitesi yükseltilmiş  olacaktır. Diyarbakır ili arıcılığının mevcut durumunu tespit edebilmek için arı yetiştiricilerine, arı yetiştiricilerinin yaş dağılımları, eğitim durumları, arı yetiştiriciliği dışındaki gerçek meslekleri, kaç yıldır arıcılık yaptıklarını, arı yetiştiriciliğinden memnuniyet durumlarını, sahip oldukları kovan sayılarını, arıcılığı yapma şekillerini, toplam ne kadar bal ürettiklerini, koloni başına bal üretimlerinin ne olduğu, kendi ana arılarını üretip üretmedikleri, ana arılarını değiştirme sıklıklarını,   devlet desteği alıp almadıkları, bal dışında arı ürünü üretilip üretilmediği hakkında  sorular sorularak mevcut durumun ortaya konulmasına sağlana bilinmektedir. Ayrıca mevcut durumun ortaya konduktan sonra sorunlar belirlenmiş ve çözüm önerileri geliştirilmeye çalışıla bilinir. Diyarbakır ilinde arıcılık faaliyetlerinin durumunun ülkemizin diğer bölgelerinde yapılan faaliyetlerden  çok farklı olmayıp, tespit edilen en önemli teknik sorunun verim gücü yüksek damızlık ana arıların üretilememesi, üreticilerin hala basit kovan kullanma alışkanlıklarını sürdürmeleri, arı hastalıklarının tespiti ve teşhisindeki yetersizlikler, bölgeye uygun bir arı eko tipini geliştirilememiş olması gibi sorunlar tespit edilmiştir. Bu nedenle yörede tespit edilen sorunların çözüme kavuşturulması için bahsedilen konularda arıcılar eğitilmelidir. Bu bölümde  Diyarbakır’daki  arı yetiştiriciliğine  bir  bakış  açısı  sunulmuş,  arıcıların problem ile çözüm önerilerine değinilerek konunun önemi vurgulanmaya çalışılmıştır.

Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.

Atıf Sayısı :