İntratorasik guatr, tiroid bezinin hastanın yaşına ve cinsiyetine göre normal boyutunun üzerinde büyüdüğü bir durumu ifade eder. Tiroid bezinin genellikle boyun ön tarafında büyümesi, zayıf boyun kasları, deri altı dokusu veya cilt tarafından sınırlanmamasından kaynaklanır. Eğer tiroid bezinin büyümesi aşağıya doğru devam eder ve torasik boşluğa geçerse, buna intratorasik, substernal veya retrosternal guatr denir. Aslında, intratorasik ve nodüler guatr farklı varlıklar değil, birbirinin anatomik varyantlarıdır. Bu çeşitlilikteki tanımlama terimlerinin nedeni, intratorasik guatrın (ITG) kesin bir tanımının olmaması ve tanım konusunda tam bir fikir birliği olmamasıdır. Önceki ITG tanımlarının eleştirel bir analizinde; Rios ve arkadaşları, çoğu tanımın klinik olarak önemsiz olduğunu sonucuna vardı. ITG'nin en yaygın olarak kabul edilen klinik tanımı, guatrın torasik girişin altına uzanması veya kütlesinin %50'sinden fazlasının sternal çentik altında olmasıdır. ITG'nin yaygınlığı, epidemiyolojik çalışmaların eksikliği nedeniyle genel nüfusta bilinmemektedir. Görüntülemenin yaygın kullanımı nedeniyle daha fazla ITG vakasının klinik dikkate alınması beklenmektedir. ITG genellikle 50 yaşından sonra daha sık teşhis edilir ve kadınlarda dört kat daha yaygındır. İlk kez 1749'da Haller tarafından tanımlanmış ve 1820'de Klein tarafından cerrahi olarak çıkarılmıştır. ITG, preoperatif değerlendirme ve cerrahi yönetim açısından özel zorluklar sunar. Cerrahi için klasik endikasyonlar, basınç ve kozmetik etkiler ve retrosternal ve intratorasik uzantılı multinodüler guatr (MNG) ile beklenenden daha yüksek oranda rastlantısal malignite içerir. Guatrın nedenleri çeşitlidir: genetik, toksik (sigara içme), doğal, iyot eksikliği, hormonal veya infiltratif patoloji ve tiroid bezinin otoimmün tiroidit gibi iltihabi bozuklukları. İntratorasik guatrın kökenleri iki gruba ayrılır. Birincisi, gerçek, primer intratorasik veya ektopik guatr. Tiroidin boyun bölgesinde bulunmayan mediastende doğuştan oluşur. Kan kaynağı, tiroid ima arteri, aorta, subklavyen arter veya internal mammar arterden sağlanır, ancak servikal tiroid bezine doğrudan bir bağlantısı yoktur. Bu grup, cerrahi olarak çıkarılan guatrların %1'inden azını açıklar. Diğer en yaygın grup, başlangıçta servikal tiroid bezinden köken alan ve zamanla büyüyen tiroid bezinin torasik giriş yoluyla mediastene inmesi sonucu oluşan edinsel intratorasik guatrı tanımlar. Zaman zaman göğüs boşluğuna inen servikal guatr, boyun bölgesindeki tiroid dokusuyla bağlantısını kaybeder ve göğüste ayrı bir varlık olarak ortaya çıkar. Bir intratorasik guatr, sadece bir fasyal uzantının yardımıyla servikal guatr ile bağlantılı olabilir. Guatr kütlesi anatomik olarak tiroid ve krikoid kıkırdağa üstten, posterior prevertebral fasyaya ve ön tarafta servikal fasya ve sternokleidomastoid kaslara kadar sınırlanır ve en zayıf destek yapısı torasik giriştir. Tiroidin alt kısmı ile substernal bölge arasında anatomik bir yapı olmadığından, bezin büyümesi yalnızca aşağı doğru gerçekleşebilir. Yutkunma sırasında kütlenin aşağı çekme eğilimi, solunum sırasında toraksta negatif basınç ve yerçekimi, tiroid bezinin toraksa uzanmasına neden olur. İntratorasik guatr gelişimi ile ilişkili olabilecek diğer faktörler arasında kısa boyun, kısa servikal trakea ve iyi gelişmiş boyun kasları yer alabilir.(AI)