Antik Çağdan Günümüze Fıtık Cerrahisinin Gelişimi
Anahtar Kelimeler
Bu makalede, antik çağdan günümüze fıtık cerrahisinin gelişimi incelenmektedir. Fıtık, bir organın kendisini saran yapının dışına uzanması durumudur. Fıtık tedavisi binlerce yıldır insanların ilgi odağı olmuştur. Antik çağda fıtık tedavisi için çeşitli yöntemler kullanılmıştır. Babilonlular kurt safrasını, Hintliler ise inek gübresini fıtık üzerine uygulamışlardır. Hipokrat, fıtığın hidrosel ile ayrı bir hastalık olduğunu ve redükte edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Aulus Cornelius Celsus, fıtığın elle geriye itilip bastırılması ve çelik kasık bağları kullanılmasını önermiştir. Galen, fıtığı periton rüptürü olarak tanımlamıştır. Paul of Aegina, fıtık kesesinin ve kordonun bağlanarak testisin çıkarılmasını önermiştir. Orta çağda El-Zehravi, fıtık cerrahisini detaylı olarak anlatmıştır. Rönesans döneminde fıtık yeniden ilgi görmüş ve Antonio Beniveni'nin otopsi bulguları ve klinik notlarıyla Ambroise Pare'nin kitapları fıtık cerrahisinin anlaşılmasına katkı sağlamıştır. Bu makale, fıtık cerrahisinin tarihçesini ve gelişimini ele almaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :