Bu bölümde, meme başı akıntısı ve mastalji (meme ağrısı) konularına yaklaşım incelenmektedir. Bu şikayetler polikliniklerde sıkça karşılaşılan durumlardır. Tanı için ilk adım detaylı bir klinik anamnez ve fizik muayenedir. Genellikle tercih edilen tanısal yöntem mamografidir, ancak 30 yaşından küçük kadınlarda ultrasonografi daha duyarlıdır. Şüpheli kitle saptandığında biyopsi yapılmalıdır. Mastalji nadiren altta yatan kanserin bir belirtisi olabilir. Mastaljiye neden olan faktörler arasında oral kontraseptifler, hormon tedavisi, bazı psikotrop ilaçlar ve kardiyovasküler ilaçlar bulunmaktadır. Meme başı akıntısı olan hastaların tanısal değerlendirmesinde ilk adım, akıntının patolojik veya fizyolojik olarak sınıflandırılmasıdır. Patolojik akıntı, spontan, kanlı, tek taraflı veya meme kitleleri ile ilişkili ise sınıflandırılır. Patolojik meme başı akıntısı olan hastalarda tanısal görüntüleme yapılmalıdır. Fizyolojik akıntı ise genellikle bilateral, birden fazla kanaldan kaynaklanır ve sıkmakla oluşur. Fizyolojik akıntısı olan hastalarda, sistemik nedenleri dışlamak için tiroit stimülan hormon (TSH) ve prolaktin (PRL) seviyeleri ölçülür ve dopamin inhibe edici ilaç kullanımı sorgulanır. Meme başı akıntısının tedavisi etyolojiye bağlıdır. Fizyolojik akıntı genellikle tedavi gerektirmezken, sistemik nedenlere bağlı olan akıntılar medikal tedavi gerektirebilir. Meme başı akıntısı, kadınların %80'inde görülen bir şikayettir. Patolojik akıntı varlığında altta yatan meme kanseri riski vardır. Özellikle belirli risk faktörleri olan kadınlarda daha dikkatli olunmalıdır.(AI)