Bu bölümde, pulmoner rehabilitasyonun göğüs cerrahisi hastalarında nasıl uygulandığı incelenmektedir. Pulmoner rehabilitasyon, kronik solunum yetersizliği veya özürlülüğü olan bireylerin günlük fonksiyonlarını sürdürebilmeleri için tanı ve tedavi seçeneklerini sistematik olarak kullanarak yapılan bir yöntemdir. Bu rehabilitasyonun endikasyonları arasında KOAH, kistik fibrozis, astım, nörolojik hastalıklar, uyku solunum bozuklukları, interstisyel akciğer hastalıkları, cerrahi öncesi ve sonrası durumlar yer almaktadır.Pulmoner rehabilitasyon süreci, hastanın değerlendirilmesiyle başlamaktadır. Bu değerlendirme, ayrıntılı bir anamnez alarak yapılır. Hastanın semptomları, fonksiyonel durumu, mevcut hastalıkları, kullandığı ilaçlar ve diğer faktörler hakkında bilgi edinilir. Hastanın dispne, öksürük, balgam gibi semptomları sorgulanır ve fiziksel muayene yapılır. Solunum fonksiyon testleri, akciğer grafileri ve elektrokardiyogramlar da hastanın durumunu değerlendirmek için kullanılır.Pulmoner rehabilitasyon öncesi ölçümler arasında dispne ölçümü ve hastanın hayat kalitesinin değerlendirilmesi yer almaktadır. Dispne ölçümü, günlük yaşam aktiviteleri sırasında veya egzersiz sırasında yapılabilir. Hayat kalitesi ölçümü için ise çeşitli skalalar kullanılmaktadır.Solunum fonksiyon testleri, akciğer hastalıklarının objektif değerlendirmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Bu testler, akciğer volümleri, ventilasyon, difüzyon, kan gazları ve kardiyopulmoner egzersiz gibi parametreleri ölçer.Bu bölümde ayrıca pulmoner rehabilitasyonun cerrahi öncesi ve sonrası dönemlerde nasıl uygulandığı ve göğüs ön duvar anormalliklerinde nasıl kullanıldığı da incelenmektedir. Pulmoner rehabilitasyonun amacı, hastaların solunum fonksiyonlarını iyileştirmek ve yaşam kalitelerini artırmaktır.(AI)