Kanser hastalarında bakteriyel enfeksiyonlar çoğunlukla tedavi sürecindeki aksamalar, uzamış hastanede yatış süreleri, azalan yaşam süresi ve tedavi maliyetlerindeki artışı da beraberinde getirmektedir. Enfeksiyonların uygun yönetimi ve tedavisi; sık ortaya çıkan patojenleri, antibiyotik duyarlılık paternlerini, farklı tümör tiplerinde ve farklı kemoterapi tedavileri altında en sık ortaya çıkan patojenlerin doğasını iyi anlamak ve en uygun ampirik antibiyotik tedavilerini uygulamaya dayanır. Kanser ile ilişkilendirilen patojenlere bakıldığında; literatürde Helicobacter pylori ile kardia dışı mide kanserleri ve düşük grade B Hücreli MALT Gastrik lenfoma, Salmonella Tphi ile safra kesesi kanserleri, Salmonella Enteritidis ile asenden ve transvers kolon kanserleri ve Chlamydia Trachomatis ile bazı serviks ve over kanserleri arasında ilişki saptanmıştır. Primer tümörün direkt etkisi ya da tedavide uygulanan kemoterapi ve radyoterapi gibi ajanların yarattığı immün sistemdeki baskılanma nedeniyle enfeksiyon riski artmaktadır. Cilt ve mukozal yüzeylerde bütünlüğün bozulması, nötropeni, cerrahi prosedürlerde kullanılan teknik cihazların koruyucu bariyerlere etkileri ya da primer tümörün direkt obstrüksiyon ve dolaşımı bozan etkileri nedeniyle bakteriyel enfeksiyonlar ortaya çıkabilmektedir. Etkene yönelik en uygun spektrumda antibiyotik tedavi ile birlikte konservatif tedavileri doğru bir şekilde uygulamak anti-neoplastik tedavi ve kullanılan ajanlara bağlı yan etki takibini iyi yapmak morbidite ve mortaliteyi azaltan en önemli etkenlerdir.