Osteoporoz, düşük kemik kütlesi, mikromimari
bozulma ve iskelet kırılganlığı ile karakterize edilen ve kırık riskinde artışa
neden olan yaygın bir hastalıktır. Tanı,
klinik bulgular ile DXA (Dual X-ray Absorbsiyometri) sonuçlarının uyumlu olması
ile konulur. Osteoporozun
en önemli klinik özelliği hafif travmalar ile kırıkların oluşabilmesidir. Primer ve sekonder
olarak 2 gruba ayrılır. En
yaygın kullanılan tanısal yöntemler standart radyografi ve DXA ile kemik
yoğunluğunun ölçümüdür. Tedavide
öncelikli amaç osteoporoz gelişiminin önlenmesidir. Yeterli miktarda kalsiyum
ve D vitamini alınması, fiziksel aktivite osteoporozun önlenmesinde temel
faktörlerdir. Antirezorptif ajanlar ve anabolik ajanlar tedavide
kullanılabilir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
