Anal stenoz, anoderm ve anal mukozanın daralmasıdır. Bu, gerçek bir anatomik stenoz veya anal kaslardan kaynaklanan bir fonksiyonel stenoz olabilir. Gerçek anal stenoz, esnek anodermi değişen derecelerde fibrotik doku ile değiştirme durumudur. Stenoz, anal kanalda morfolojik bir değişikliğe neden olur ve buna bağlı olarak bölgenin işlevselliğinde bozulmaya yol açar. Anal stenoz, anodermde skar oluşturan farklı patolojilerin bir sonucu olarak ortaya çıkabilir. Anal kanal cerrahisi, anal stenozun önde gelen nedenlerinden biridir. Ayrıca, travma, inflamatuar barsak hastalığı, radyoterapi en yaygın nedenlerdir. Anal stenoz, anorektal cerrahinin ciddi bir komplikasyonudur. Vakaların %5-10'unda, anal stenozun nedeni genellikle ileri hemoroid hastalığı için tercih edilen eksizyonel hemoroidektomidir. Hafif anal stenoz vakalarında, mekanik dilatasyon, lif takviyeleri ve laksatifler gibi cerrahi olmayan tedavi yöntemleri ile iyi sonuçlar elde edilebilir. Bununla birlikte, orta ve şiddetli anal stenoz vakalarında cerrahi tedavi kaçınılmazdır. Hemoroidektomi, ikincil anal stenozun %90'ını oluşturur. Hemoroidektomi sırasında anodermal mukozanın geniş çapta çıkarılması, skar oluşumuna ve kronik stenoza yol açabilir. Anal stenoz, özellikle günümüzde uygulanmayan eski bir yöntem olan Whitehead hemoroidektomi sonrasında daha az görülür. Milligan-Morgan, Ferguson ve stapler hemoroidektomi tekniklerinde stenoz daha az yaygındır. Stapler hemoroidektomi ile tedavi edilen hastalar üzerinde yapılan bir çalışmada, cerrahi nedeniyle anal stenozun %0,8'inde görüldüğü bulunmuştur. Anal fissür için fissürektomi tercih edilen vakalarda, lateral internal sfinkterotomi yapılmazsa anal stenoz oluşabilir. İnflamatuar barsak hastalıklarında, özellikle Crohn hastalığında anastomotik ayrılma anal stenoz oluşturabilir. Pelvik tümörlerin (örneğin, uterus kanseri, prostat kanseri vb.) radyoterapi tedavisi anal stenoz oluşumunu destekler. Ayrıca; migren ağrısı için ergotamin kullanımının anorektal stenoz oluşturabileceği bildirilmiştir.(AI)