Diyabetik ayak, diyabetes mellitusun en ciddi komplikasyonlarından biridir. Bu durumda, multidisipliner bir yaklaşım önemlidir. Diyabetik ayakta görüntüleme yöntemleri, osteomiyelit ile nöropatik osteoartropati ayrımını yaparak ayak deformiteleri ve ampütasyon riskini azaltmayı hedefler. Radyografi, ultrasonografi ve bilgisayarlı tomografi gibi konvansiyonel görüntüleme yöntemleri kullanılabilir, ancak bu yöntemlerin sınırlı duyarlılığı vardır. Manyetik rezonans görüntüleme (MRG), yüksek doku çözünürlüğü ve multiplanar görüntüleme özelliği sayesinde nöropatik artropati ve osteomiyelit arasındaki ayrımı yapmada en üstün tanı yöntemidir. Direk radyografiler ise diyabetik ayak ülserlerinin değerlendirilmesinde, kemik patolojilerinin tespitinde ve yumuşak dokudaki gaz ve yabancı cisimlerin saptanmasında yardımcı olur. Radyografilerin duyarlılığı ise %43 ile %75 arasında değişmektedir. Radyografilerde kemik deformasyonları, osteolitik odaklar ve eklem değişikliklerine dikkat edilmelidir. Ayrıca, radyografilerde kemik erozyonu veya demineralizasyon, kemik korteks kaybı, periosteal reaksiyon, erozyonlu veya erozyonsuz kemik sklerozu gibi belirtiler görülebilir. Bu yöntemlerin yanı sıra, diğer görüntüleme teknikleri de kullanılarak diyabetik ayakta oluşabilecek komplikasyonlar değerlendirilebilir.(AI)