Diyabetik ayak, diyabet hastalarında görülen ve yaşam kalitesini etkileyen bir komplikasyondur. Bu durum, uzun süreli yüksek kan şekeri seviyelerine bağlı olarak ortaya çıkar. Diyabetik ayak, alt ekstremite amputasyonlarına ve ölümlere yol açabilen ciddi sonuçlara neden olabilir. Türkiye'de diyabetik ayak prevalansı %3,1'dir ve diyabetli hastaların %19-34'ünün yaşamları boyunca diyabetik ayak ülseri geliştirmesi beklenmektedir. Diyabetik ayak sendromunun en önemli risk faktörleri hastanın yaşı, önceki ülserler ve sensorimotor diyabetik polinöropatidir. Diyabetik ayak sendromunun yaklaşık %50'sinden sadece nöropati sorumludur. Ayak ülserleri genellikle nöropati ve anjiyopatinin bir kombinasyonu olarak gelişir. Diyabetik ayak sendromunun patofizyolojisi, arterial okluziv hastalık, travma ile birlikte sekonder enfeksiyon ve nöropati triadıyla ilişkilidir. Hiperglisemi ve oksidatif stres, hücresel hasara ve endotel disfonksiyonuna neden olabilir. Diyabetin neden olduğu nöropati, duyusal, motor ve otonom polinöropati şeklinde ortaya çıkar. Duyusal nöropati, diyabetik ayak ülserlerinin gelişiminde önemli bir risk faktörüdür. Motor nöropati ise ayak kaslarının zayıflamasına ve atrofisine yol açar. Diyabetik ayak sendromunun patofizyolojisi karmaşık ve tartışmalıdır, ancak biyokimyasal ve vasküler mekanizmaların rol oynadığı düşünülmektedir. Diyabetik ayak sendromunun önlenmesi ve tedavisi için erken tanı ve uygun tedavi önemlidir.(AI)