Meme, fetal hayattan menopoza kadar birçok anatomik ve fizyolojik değişime maruz kalan, thorax ön duvarında yerleşmiş, modifiye olmuş ve özelleşmiş bir ter bezidir. Meme bezlerinin embriyolojik gelişimi çeşitli evrelerde gerçekleşir. İlk gelişim belirtisi, epidermisin meme çizgisi boyunca kalınlaşmasıyla başlar. Bu çizgi, gövdenin her iki yanında koltuk altından inguinal bölgeye kadar uzanır. Oluşumundan kısa bir süre sonra çizginin büyük bir kısmı kaybolurken, küçük bir kısım torasik bölgede süreklilik gösterir ve altındaki mezenşimin içine gömülür. Her bir primer meme tomurcuğu daha sonra daha küçük solid tomurcuklanmalar oluşturur. Prenatal yaşamın sonunda bu tomurcuklar büyüyerek laktiferöz duktusları oluştururken, bezler de küçük duktusları ve alveollerini meydana getirir. Yenidoğan bebeklerde rudimenter meme bezleri bulunur ve maternal hormonların etkisiyle bazı salgılar yaparlar. Puberte öncesi kanalların dallanmaları azdır. Dişilerde memeler büluğ çağına kadar yavaş büyür ve puberte döneminde hızlı bir büyüme gösterir. Meme bezlerinin gelişimiyle birlikte fibröz stroma ve yağın birikimi sonucu memenin tam gelişimi yaklaşık 19 yaşında tamamlanır. Meme bezleri, göğüs ön bölgesinde yerleşmiş olup yüzeyel fasia'nın iki yaprağı arasında bulunurlar. Meme bezinin anatomik pozisyonu 2. ve 6.-7. kaburgalar hizasında yer alır. Meme, corpus mammae (meme cismi) ve papilla mammae (meme başı) olmak üzere iki bölümden oluşur. Meme başı, doğurmamış kadınlarda 4. interkostal aralıkta bulunur ve büyüklüğü kişiden kişiye değişebilir.(AI)