Hıçkırık, solunum kaslarının istemsiz kasılması ve hava yolunun kapanması sonucunda ortaya çıkan ritmik bir sestir. Fizyolojik bir işlevi yoktur ve bazı yazarlara göre, solunum yolunu mide aspirasyonundan korumak için bir reflekstir. Tüm yaş gruplarında görülebilir ve intrauterin dönemde bile başlar, neonatal dönemden itibaren 1 yaşına kadar olan süre içinde sıklığı giderek azalır. Bazı durumlarda rahatsız edici olabilir ve insanların sosyal hayatında kısıtlamalara neden olabilir. Hatta bazı kişilerin ölümü hıçkırıkla ilişkilendirilmiştir. Genellikle sabit aralıklarla ve dakikada ortalama 6-12 kez ortaya çıkar. Dakikada 60 kez kadar tekrarlanabilir. Genellikle tedavi olmaksızın kısa sürede kendiliğinden çözülür. Uzun süreli ve sürekli olduğunda ise patolojik hale gelir. Bilinen en uzun hıçkırık 69 yıl 9 ay sürmüştür ve Guinness Dünya Rekorlar Kitabı'nda yer almaktadır.Hıçkırığın gerçek insidansı ve demografik özelliklerle ilişkisi hakkında yeterli bilgi bulunmamaktadır. Konuyla ilgili çalışmalar genellikle bireysel vaka raporları veya sınırlı sayıda hastayla yapılan çalışmalardır. Hıçkırık vakalarında hastaneye yatma oranı %0,054 olarak bildirilmiştir. Amerika Birleşik Devletleri'nde yılda 4000 kişinin ciddi hıçkırık nedeniyle hastaneye yatırıldığı düşünülmektedir. Genellikle erkek cinsiyette ve eşlik eden hastalıkları olanlarda daha sık görülmesi beklenir. Çalışmalardaki hastaların %90'dan fazlası erkek cinsiyettir. Psikojenik hıçkırıklar daha sık olarak kadınlarda görülür. İnsidansının özellikle gastrointestinal ve merkezi sinir sistemi hastalıklarında daha yüksek olduğu bildirilmiştir. Kanser hastalarında %3,9-4,5, gastroözofageal reflü hastalarında %8-10 oranında görüldüğü rapor edilmiştir. Çalışmalarda, Parkinson hastalarının %20'den fazlasında ve mide reflü hastalarının %10'dan fazlasında tekrarlayan hıçkırık olduğu ve kontrol grubunda %3 olduğu bildirilmiştir.Hıçkırık, süresine göre sınıflandırılabilir. 48 saate kadar olanlar akut, tedaviye rağmen 48 saat ila bir ay sürenler kalıcı, bir aydan daha uzun sürenler ise dirençli grup olarak adlandırılır.Hıçkırık, kendisi bir belirti olmasına rağmen, vücudun çeşitli bölgelerinde titreme, hızlı solunum, boğaz, karın veya göğüs ağrısı gibi çeşitli belirtilerle birlikte görülebilir.Hıçkırığın fizyopatolojisi tam olarak anlaşılamamıştır. Karbondioksit artışı, vagal manevralar, dopamin antagonistleri ve GABA-erjik ajanlar hıçkırığı durdurabilir. Genellikle sol diyaframda ortaya çıkar, ancak çift taraflı olarak da görülebilir.Hıçkırığın herhangi bir nedenle refleks yayının herhangi bir bölümünü aktive eden nedenler hıçkırığı başlatır. Refleks yayının inhibisyonunun kaybolması hıçkırığın devam etmesine neden olur. Hıçkırığın birçok nedeni bildirilmiştir. Mide, psikojenik, alkol alımı gibi nedenler etiyolojide önde gelen rol oynar. Bunun yanı sıra enfeksiyöz hastalıklar, torasik patolojiler, nörolojik hastalıklar, periferik sinir hasarı veya irritasyonu, metabolik-toksik hastalıklar ve bazı ilaçlar hıçkırığa neden olabilir. Hızlı yemek yeme, çok yemek yeme, hızlı mide şişmesine neden olan baharatlı yiyecekler veya gazlı içecekler gibi gastrointestinal nedenlerden kaynaklanır. Diğer gastrointestinal nedenler arasında fıtık ve malignite bulunur. Ayrıca, boğaz ve gırtlak patolojilerinde de ortaya çıkabilir. Alkol, sigara, duygusal stres veya yiyeceklerdeki ani sıcaklık değişiklikleri hıçkırığa neden olabilir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda artan üre düzeyinin sinirleri uyararak hıçkırığa neden olduğu bildirilmiştir. Ayrıca, nadiren pulmoner emboli, perikardit, miyokard enfarktüsü, aort anevrizması ve(AI)