Azasitidin (5-azasitidin, AZA) ve desitabin (5-aza-2′-deositidin, DAC), sitidinin düşük ancak klinik olarak anlamlı konsantrasyonlarda DNA metiltransferazları (DNMT’ler) inhibe ederek etki gösteren geçici ve değişken DNA hipometilasyonunu sağlayan iki farklı analoğudur. Hipometile edici ajanlar (HMA’lar), miyeloid malignitelerde aktif bir şekilde standart tedavilerde kullanılmaktadır. Ancak, hasta yanıtları heterojenite göstermektedir. Tek hücreli epigenomikteki ilerleme, HMA’ların etki mekanizmalarını anlamamıza yardımcı olmaktadır. Bu durum sonunda hangi hastaların HMA tedavisinden fayda göreceğini tahmin etmek için sağlam biyobelirteçleri belirlememize yardımcı olacaktır. HMA endikasyonlarının spektrumu, özellikle bakım veya önleyici tedavi olarak şu anda genişlemektedir. İkinci nesil HMA’lar miyeloid malignitelerde halen değerlendirilmektedir. İlk sonuçlar, AZA veya DAC’den üstün olamayabileceklerini göstermektedir, ancak oral formülasyonun en azından hasta uyumu ve doz adaptasyonunu optimize edeceği düşünülmektedir.