Nöroaksiyel analjezi, doğum analjezisi için en etkili ve yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Epidural ve kombine spinal-epidural (KSE) analjezi, bu yöntemler arasında en sık tercih edilenlerdir. Bununla birlikte, dura ponksiyonlu epidural (DPE), tek doz spinal ve sürekli spinal analjezi gibi diğer santral nöroaksiyal teknikler de doğum ağrısını hafifletmek için kullanılan seçenekler arasındadır.Gebelik sırasında nöroaksiyal anatomi değişiklikleri meydana gelir ve bu da nöroaksiyal tekniklerin uygulanmasını zorlaştırır. Gebelerde uterus genişlemesi ve vena kavaya olan basınç artışı, epidural venlerin büyümesine neden olur. Bu nedenle, gebelerde epidural kateterin yanlışlıkla intravasküler yerleşimi daha sık görülür. Hormonal değişiklikler, anatomik değişiklikler ve beyin omurilik sıvısı (BOS) özgül ağırlığındaki düşüş, gebelerde spinal anestezi için gereken lokal anestezik dozunu azaltır.Gebelik sırasında ligamentöz yapılar, özellikle ligamentum flavum üzerinde etkili olan östrojen, progesteron ve relaksin hormonları tarafından etkilenir. Gebelerde lomber bölgede fleksiyon yapmak daha zor olabilir ve lomber lordozun artmasıyla yüzeyel yapıların vertebral kolonla ilişkisi değişir. Gebelerin pelvisi spinal kolonun uzun ekseni üzerinde rotasyona uğrar, bu da spinal anestezi için farklı bir yaklaşım gerektirebilir.Doğum ağrısı, gebelerin nöroaksiyal anestezi için ideal pozisyonu almasını ve sürdürmesini engelleyebilir.Doğumun farklı aşamalarında farklı ağrı yolları etkili olur. Doğumun ilk fazındaki ağrı, uterus alt segmenti ve serviksteki değişikliklerden kaynaklanırken, ikinci fazdaki ağrı pelvik taban, vajina ve perinedeki distansiyondan kaynaklanır. Sezaryen doğum sırasında ise cildin gerilmesi, periton manipülasyonları ve viseral ağrı yolları devreye girer.Nöroaksiyal bloğun fizyolojisi, lokal anesteziklerin sinir membranındaki sodyum kanallarını bloke ederek iletim blokajı oluşturmasına dayanır. Bu blokaj, sempatik, duysal ve motor liflerin farklı derecelerde etkilenmesi sonucu oluşur. Spinal anestezi sırasında sıcak ayrımı ve vazomotor tonus en geniş seviyede bloke edilirken, motor fonksiyon en az seviyede etkilenir.Sonuç olarak, gebelik sırasında nöroaksiyal analjezi için anatomik değişiklikler ve farklı ağrı yolları dikkate alınmalıdır. Bu değişiklikler, nöroaksiyal tekniklerin uygulanmasını etkileyebilir ve anestezi dozlarının ayarlanmasını gerektirebilir.(AI)