Bu tez, McEwan'ın romanlarında yetişkin egemenliğinin üstün olduğu bir sosyal ve evsel bağlamda çocuk karakterlerin durumunu incelemeyi amaçlamaktadır. Bu tezin önemi, İngiliz çağdaş edebiyatı ile edebiyattaki çocuklar arasındaki bağlantıdan kaynaklanmaktadır. Bu tez, çocuk karakterlerin yetişkinlerin otoritesi tarafından sömürülmesi kavramını, çocukların pervasız tutumları, kaybolmaları ve erken ölümleri ve çocukların yetişkin dünyasına müdahaleleri gibi genel bir tema olarak ele alır ve önceden belirlenmiş yetişkin dayatmalarıyla başa çıkabilmek veya tehdit altında olan başka bir kişiyi korumak için bir savunma olarak sorgular. Amacım, çocuk karakterlerin zarar verme potansiyellerini affetmek değil, bir çocuğun ne zaman kötü olabileceğini vurgulamak ve incelemektir. Eskiden olduğu gibi çocukların doğuştan iyi veya doğuştan kötü olduğu inancının çürütüldüğü düşünüldüğünde, insan olma veya insan olmama güdüleyici güçlerin çoğunlukla bireyin sosyal koşullarıyla ve çevresiyle etkileşimiyle ilgili olduğuna inanıyorum. Şimdiye kadar tartıştığım tüm çocuk karakterler, yetişkinlerin her türlü elinde egemen olduğu bir dünyada tasvir ediliyor. Bu egemenlik ve yetişkinlerin önceden belirlenmiş sosyal ve siyasi sistemlerinin devam etme ihtiyacı, çocukları feda etmek pahasına devam eder. Çocuklar, bu anlamda, yetişkinlerin sisteminin hem besin kaynağı hem de bir engelidir. Bu yüzden, muhtemelen çocuk imajı, bir sosyal tehdit olarak görülürken, diğer yandan da yetişkinlerin elinde safiyetini ve mağduriyet durumunu korur. Yetişkin baskısına tepki olarak, çocuk karakterler kendi kimliklerini ve direnişlerini oluşturuyorlar.(AI)