Rektum kanseri, tedavi edilebilir olması için cerrahi rezeksiyonun temelini oluştururken, neoadjuvan kemoradyoterapi (KRT) giderek daha fazla kullanılan bir strateji haline gelmiştir. Neoadjuvan KRT'nin kesin endikasyonu, tanımlanan klinik (c) T3 ve cT4 tümör varlığıdır. Göreceli endikasyonlar ise, klinik olarak nod pozitif hastalığın olduğu cT1/2 evresinde olan hastalar, distal rektal tümörlerde abdominoperineal rezeksiyonun gerekliliği ve cerrahi sınır negatif çevresel rezeksiyon marjı (CRM) elde etme olasılığının düşük olduğu tümörlerdir.Neoadjuvan uzun süreli KRT veya kısa süreli radyoterapinin (RT) kesin endikasyonu ise cT3 veya cT4 tümör varlığıdır. Bu hastalar başlangıçta opere edilirse, postoperatif RT önerilir. Preoperatif yaklaşım, postoperatif tedaviye göre daha az uzun dönem toksisite profili ve daha az lokal nüks ile ilişkilidir.Klinik T3N0 tümörlerde ise neoadjuvan RT veya KRT önerilmektedir. Ancak cT3N0 hastaların en doğru yönetimi hala net değildir. Bazı hastaların prognozu çok iyi seyredebilir, bu nedenle total mezorektal eksizyon (TME) yapılan hastalarda postoperatif adjuvan tedavinin gerekliliği sorgulanmaktadır.Bazı çalışmalarda, >5 mm ekstramural invazyonu olan T3 tümörlerde nod tutulumu oranının daha yüksek olduğu ve kanser spesifik sağkalımın daha düşük olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle, >5 mm derinlikte ekstramural tümör invazyonuna sahip yüksek riskli T3 tümörlerin tanımlanması önemlidir.Yeni tanı rektal adenokarsinom hastalarında tedavi öncesi evreleme hayati öneme sahiptir. BT, karaciğeri, retroperitoneal lenf nodlarını ve akciğeri değerlendirmek için önerilir. EUS ve MRI ise lokal tümör evresini belirlemede uygun radyolojik yöntemlerdir.Neoadjuvan tedavi için uygun aday olan rektal kanserli hastalar için en iyi neoadjuvan tedavi rejimi henüz belirlenmemiştir.(AI)