Atriyal fibrilasyon (AF), yetişkinlerde en sık görülen kardiyak aritmidir. AF yönetiminde ritim kontrolü ve hız kontrolü olmak üzere iki temel tedavi stratejisi bulunmaktadır. Hız kontrolü genellikle semptomları iyileştirmek için kullanılırken, ritim kontrolü ise sinüs ritmini sağlama ve sürdürme amacıyla kullanılır. Ancak ritim kontrolü ve hız kontrolü stratejileri arasındaki üstünlük tartışmalı bir konudur. Yapılan çalışmalar, ritim kontrol stratejilerinin özellikle semptomları azaltmak için kullanıldığını gösterirken, hız kontrol stratejilerinin ise özellikle yaşlı hastaların yönetiminde tercih edildiğini göstermektedir. Ritim kontrolü ve hız kontrolü stratejilerini karşılaştıran çalışmalar ise tedavi stratejileri arasında önemli bir fark bulunmadığını göstermiştir. Mevcut tedavi kılavuzları genellikle semptomatik hastaları ritim kontrolü için uygun adaylar olarak kabul ederken, hız kontrolü stratejisinin başarısız olduğu durumlarda ve AF'nin neden olduğu taşikardiyomiyopatisi olan hastalarda ritim kontrolü önermektedir. Son yıllarda yapılan EAST-AFNET 4 çalışması ise erken ritim kontrol tedavisinin kardiyovasküler ölüm ve inmeyi önlemede önemli bir katkı sağladığını göstermiştir. Bu çalışma, yeni teşhis edilen AF'li hastalarda erken ritim kontrolünün rolünü güçlü bir şekilde desteklemektedir. Asemptomatik AF ile semptomatik AF'nin karşılaştırıldığı çalışmalarda benzer sonuçlar elde edilmiştir. Bu nedenle, asemptomatik hastaların da ritim kontrol tedavisinden fayda sağlayabileceği düşünülmektedir.(AI)