Atriyal fibrilasyon (AF), inme riskini artıran bir kalp ritim bozukluğudur. AF, özellikle 80-89 yaş arasındaki insanlarda inmelerin önemli bir nedenidir. AF'li hastalarda, trombüs adı verilen pıhtıların oluşumu, hiperkoagulabilite, staz ve endotel hasarı gibi faktörlere bağlı olarak artar. Non-valvüler AF hastalarında, trombus oluşumunun büyük bir kısmı sol atriyal appendiksten kaynaklanır. Sol atriyal appendiks, embriyolojik bir kalıntı olup, sol atriyumun basıncının arttığı durumlarda atriyal natriüretik peptid salgılayarak nörohormonal düzenleyici olarak görev yapar. Sol atriyal appendiksin şekli, boyutu ve lob sayısı kişiden kişiye değişir ve trombus oluşumu ile ilişkilidir. Non-valvüler AF hastalarında inme riski belirli bir skorlama sistemi kullanılarak değerlendirilir ve uygun hastalarda sol atriyal appendiks kapatma tedavisi önerilir. Günümüzde kullanılan sol atriyal appendiks kapatma cihazları, tıpa tipi, emzik tipi ve ligasyon prensiplerine dayanır. Bu cihazlar, perikardiyal efüzyon ve cihaz embolizasyonu gibi komplikasyonlara neden olabilir. Sol atriyal appendiks kapatma tedavisi, uzun süreli antikoagulan kullanımının kontrendike olduğu hastalarda alternatif bir seçenektir.(AI)