Karın içi organların, batın ön duvarındaki kas ve fasyayı aşıp normalde olmaması gerektiği yerde olmasına karın fıtığı (abdominal herni) denilmektedir. Karın fıtığı olan hastalar genelde anormal bir şişlik ya da fıtık çevresinde olan ağrı ile gelmekle birlikte asemptomatik olanlarda vardır. Tanı genellikle fizik muayene ile konulmaktadır. Görüntüleme yöntemleri fıtık şüphesi olup fizik muayene ile tanı konulamayan hastalarda başvurulan bir tanı yöntemidir. Görüntüleme yöntemleri ayrıca; eşlik eden bir başka asemptomatik fıtığın tespit edilmesi, ameliyat öncesi anatomik planların belirlenip cerrahi planlama yapmak, fıtık ile karışan hastalıkların (Hematom, lipom, neoplazi, inmemiş tespit vb..) ayrıcı tanısını yapmak içinde kullanılmaktadır. Sıklıkla kullanılan görüntüleme yöntemleri; herniografi, ultrasound (USG), bilgisayarlı tomografi (BT), magnetik rezonans görüntülemedir (MRG). Herniografi invaziv bir yöntem olduğu için günümüzde neredeyse kullanılmamaktadır. USG noninvaziv, yüksek doğrulukta tanı ve ayrıcı tanı yapabildiği için günümüzde ilk ve en çok kullanılan görüntüleme yöntemidir. USG, anatomik planlar hakkında yeterli bilgi vermemesi ve yapan radyoloğa göre bulguların değişiyor olması dezavantajıdır. BT’nin en önemli avantajı, karın içi organları ve karın duvarını göstermesidir. Bu sayede acil cerrahi kararı verme ve ameliyat öncesi cerrahi planlama yapma imkanı sağlamaktadır. Mr da karın içi organları ve batın ön duvarı anatomisini iyi göstermesi yanında radyasyon olmaması, dinamik görüntüleme yapılabilmesi gibi avantajlarıdır vardır. Bu avantajlarına rağmen pahalı olması nedeniyle tercih edilmesi azdır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
