Bu makalede, Tip 2 diyabetes mellitusun (DM) yaygınlığının artması ve hastaların sağ kalım sürelerinin uzaması nedeniyle insülin kullanımının önemi vurgulanmaktadır. İnsülin, 1922 yılında tedavi amacıyla kullanılmaya başlanmıştır ve teknolojinin gelişmesiyle birlikte çeşitli özelliklere sahip insülinler kullanıma girmiştir. Kısa etkili insülin analogları, postprandiyal glukoz dalgalanmalarını azaltırken, uzun etkili insülin analogları ise hipoglisemi riskini azaltmak ve daha esnek kullanım sağlamak konusunda avantaj sağlamıştır. Endojen insülin salgılanması ise sağlıklı bireylerde iki faza ayrılmaktadır. İnsülin, glukoz düzeylerinin artmasıyla birlikte karaciğerden glukoz çıkışını baskılayarak vücutta anabolik bir etki oluşturur. Bu makalede, insülinin cilt altı uygulaması ve sonrasıyla ilgili bilgiler sunulmaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :
