Bu bölümde, yaşlı yetişkinlerde işitme kaybı ve hemşirelik yönetimi konusu ele alınmaktadır. İşitme, bireyin çevresine bağlanmasını, uyarılara karşı uyanık olmasını ve sosyal ilişkiler kurmasını sağlayan önemli bir duyudur. Yaşlanma sürecinde işitme kaybı meydana gelebilir ve genellikle ciddiye alınmaz. Ancak bu kaybın yaşam üzerinde yıkıcı etkileri olabilir. Yaşlı yetişkinlerde en sık görülen duyusal eksiklik işitme kaybıdır ve bu durum yaşlı popülasyonda en sık görülen kronik sağlık sorunlarından biridir. Tüm dünyada özellikle 70 yaş üstü kişilerin yaklaşık %71'inde işitme kaybı bulunmaktadır. Ülkemizde ise işitme engeli oranı 65-74 yaş grubunda %18,5, 75 yaş ve üzeri grupta %31,9'dur. Yaşlı yetişkinlerde işitme kaybı ile iletişim zorlukları, sosyal izolasyon, yalnızlık, düşme riski artışı ve çeşitli hastalıkların riski veya etkisinin artması gibi sorunlar ortaya çıkabilir. İşitme kaybının erken dönemde tespit edilip yönetilmesi, yaşlıların yaşam kalitesini arttırmak adına önemli bir fırsat sunar. Hemşireler, bu konuda önemli bir rol üstlenebilir ve işitme kaybına yönelik çeşitli sorumluluklar almalıdır. İşitme kaybının nedenleri arasında genetik faktörler, hastalıklar, sağlık koşulları ve çevresel etmenler bulunmaktadır. Yaşlı yetişkinlerde işitme kaybı üç kategoride değerlendirilir: sensörinöral işitme kaybı, presbiakuzi ve iletim kaybı.(AI)