Bu bölümde, kritik travma hastalarında ürogenital travmaların yönetimi ele alınmaktadır. Travma, vücuda dışardan zarar veren ve fiziksel ya da canlı dokuda yara oluşumuna sebep olan bir durumdur. Travma, dünya çapında ölümlerin %10'unu oluşturan ve altıncı önde gelen ölüm nedenidir. Özellikle 15-45 yaş arası kişilerde travma önde gelen ölüm nedenidir.Ürogenital travmalar arasında en sık etkilenen organ böbrektir. İzole renal travma daha az görülse de genellikle diğer organ yaralanmaları ile birlikte çoklu organ hasarının eşlik ettiği vakalarda görülür. Böbrek travması, tüm travma vakalarının %5'ine kadarını oluşturur ve genellikle genç erkeklerde daha sık görülür.Renal travmaya yaklaşım, epidemioloji, etyoloji ve patofizyoloji gibi konuları içerir. Künt yaralanmalar genellikle motorlu araç kazaları, yüksekten düşmeler, spor yaralanmaları ve saldırı kaynaklı yaralanmalarda meydana gelirken, penetran yaralanmalar bıçak ve ateşli silah yaralanmalarından kaynaklanır. Penetran yaralanmalar künt travmalardan daha şiddetli olabilir ve sonuçlarının öngörülmesi daha zordur.Renal travmanın değerlendirilmesi, hastanın durumunun aciliyetine dair en güvenilir göstergeleri kaydetmeyi içerir. Fizik muayene, idrar tahlili, hematokrit ve kreatinin düzeyi gibi testler yapılır. Görüntüleme yöntemleri de kullanılarak böbrek hasarı değerlendirilir.Amerikan Travma Cerrahisi Derneği tarafından hazırlanan böbrek hasarı derecelendirme skalası en yaygın olarak kullanılan sınıflandırma sistemidir. Bu sınıflandırma, morbiditeyi ve müdahale ihtiyacını öngörür. Görüntüleme yöntemleriyle böbrek hasarı derecesi belirlenir ve hastaların tedavisi buna göre planlanır.Sonuç olarak, kritik travma hastalarında ürogenital travmaların yönetimi önemlidir ve doğru değerlendirme ve tedavi planlaması gerekmektedir.(AI)