Diyabet, mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonlara neden olan kardiyovasküler hastalıkların (KVH) bir eşdeğeridir. Diyabet tedavisindeki gelişmelere rağmen, KVH hala önemli bir mortalite ve morbidite nedenidir. İnsan ve hayvan modellerinde, insülin rezistansı ve hiperglisemi ile ateroskleroz arasında yakın bir ilişki olduğu bilinmektedir. İnsülin, lipid metabolizması için önemli bir hormondur ve insülinin etkisiyle lipid metabolizmasında değişiklikler meydana gelir. Diyabetik hastalarda dislipidemi sıklığı %30-97 arasında değişmektedir. Tip 1 diyabetli hastalarda iyi glisemik kontrol ile dislipidemi sıklığı azalırken, Tip 2 diyabetli hastalarda iyi glisemik kontrol olsa bile dislipidemi yaygın olarak görülebilir. Diyabetik dislipidemi, özellikle Tip 2 diyabetli popülasyonda meydana gelen lipid metabolizma değişikliklerini içerir. Dislipidemi terimi, lipoproteinlerin sayısal fazlalığı veya azlığı yanı sıra işlevsel bozukluklarını da tanımlar. Lipid ölçümleri, hasta aç ve metabolik olarak stabil olduğunda yapılmalıdır. Dislipidemi taramalarında, total kolesterol, trigliserit, HDL-kolesterol, LDL-kolesterol, non-HDL kolesterol, ApoB, Apolipoprotein A1 ve lipoprotein (a) ölçümleri önerilmektedir. Diyabetik hastalarda hipertrigliseridemi sık görülen bir durumdur.(AI)