Akromiyoklaviküler (AC) eklem yaralanmaları, genellikle spor aktiviteleri sırasında omuza alınan darbeler sonucunda meydana gelir. Bu yaralanmalar genellikle genç erkeklerde görülür ve omuzun üst kısmına doğrudan düşme nedeniyle ortaya çıkar. Yaralanma sırasında, klavikulanın altında bulunan birinci kaburga, klavikulanın kırılmadığı durumlarda akromiyoklaviküler ve korakoklaviküler bağların yırtılmasına neden olur. Yaralanmanın ciddiyeti ve tedavi yöntemi, yırtık derecesi ve hastanın kişisel özelliklerine bağlı olarak değişir.Akromiyoklaviküler eklem, klavikulanın distal ucunu ve skapulanın akromion çıkıntısının medial kısmını içeren bir eklemdir. Bu eklem, akromiyoklaviküler ve korakoklaviküler bağlar tarafından stabilize edilir. Yaralanmanın ciddiyeti, bu bağların, eklem kapsülünün ve kaslardaki hasarla ilişkilidir. Akromiyoklaviküler bağlar, klavikulanın posterior translasyonu ve aksiyal rotasyonuna direnç sağlar. Eklem kapsülü ise posterior translasyonu önlemede önemli bir rol oynar.Akromiyoklaviküler eklem yaralanmaları Rockwood sınıflamasına göre altı farklı gruba ayrılır. Tip I yaralanmalar, akromiyoklaviküler ligaman ve eklem kapsülünün hafif gerilmesinden kaynaklanır. Tip II yaralanmalar, daha güçlü bir darbe sonucunda akromiyoklaviküler bağın yırtılmasına ve eklem instabilitesine neden olur. Tip III yaralanmalar, akromiyoklaviküler ve korakoakromial bağların tamamen yırtılmasıyla karakterizedir. Tip IV yaralanmalar, tip III yaralanmalara ek olarak klavikulanın trapezius kasının içine yer değiştirmesiyle oluşur. Tip V yaralanmalar ise tip III yaralanmaların daha ciddi şeklidir.Bu bilgiler, akromiyoklaviküler eklem yaralanmalarının anatomisi, sınıflaması ve tedavi yöntemleri hakkında genel bir özet sunmaktadır.(AI)