Feokromositomalar oldukça nadir görülen, tedavi edilmediğinde kardiyovasküler mortalite ve morbiditesi yüksek olan, nöroendokrin tümörlerdir. Yaklaşık %80-85’i adrenal medulladaki kromafin hücrelerden kaynaklanmaktadır. Kalan %15-20’i ise ekstraadrenaldir. Otonomik nöral ganglialardan gelişen ekstraadrenal lezyonlar paraganglioma olarak adlandırılırlar. Klinik tablo salgılanan hormon özelliklerine bağlı olarak değişkenlik gösterir. Klasik üçleme çarpıntı, baş ağrısı ve terleme epizodlarıdır. Hipertansiyonun eşlik etmesi feokromositoma olasılığını büyük ölçüde arttırmaktadır. Bazı tümörler de hormonal olarak aktif değildir; lokal bası semptomları ile prezente olabilirler. Çoğu sporadiktir. Tanı için katekolamin ve metabolitlerinin plazma ve idrarda ölçümleri yapılmalıdır. Tümör lokalizasyonu sonrası hasta cerrahiye hazırlanmalı, uygun şartlar altında opere edilmelidir. Benign feokromositomada yaşam beklentisi sağlıklı bireylerle neredeyse aynıdır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :