Bu metinde, kardiyak aritmilerin aktif spor yapmaya etkisi incelenmektedir. Yapısal kalp hastalığı olmayan sporcuların atriyal veya junctional erken atımları olsa bile, erken vuru sıklığına bakılmaksızın tüm spor faaliyetlerine katılabilecekleri belirtilmektedir. Wolf-Parkinson-White sendromu (WPW) olan sporcularda semptomatik atriyoventriküler re-entran taşikardi (AVRT) veya atriyal fibrilasyon (AF) gelişebilir. WPW'li sporcularda AF gelişmesi durumunda ventriküler fibrilasyon (VF) ve ani kardiyak ölüm riski artmaktadır. Bu nedenle semptomatik WPW'li sporcularda aksesuar yolun ablasyonu önerilmektedir. Asemptomatik WPW'li sporcular veya egzersiz sırasında preeksitasyonun kaybolması durumunda düşük riskli kabul edilmekte ve yarışmalı sporlara katılmadan önce elektrofizyolojik çalışmaya (EFÇ) alınmaları önerilmektedir. Atriyoventriküler nodal re-entran taşikardi (AVNRT), atriyal taşikardi (AT) ve gizli yolak üzerinden gelişen ortodromik AVRT yapısal kalp hastalığı olmayan bireylerde egzersiz sırasında ani kardiyak ölüm nedenleri arasında gösterilmemiştir. Ancak, spor aktivitesi sırasında taşikardi gelişebilir ve hemodinamik bozulmaya neden olabilir. Semptomatik sporcular tedavi edilene kadar tüm sportif aktivitelerden uzak durmalıdır. Atriyal fibrilasyon (AF) olan sporcularda genellikle ritim kontrol stratejisi tercih edilir. Bradiaritmilerde ise sinüs bradikardisi, 1. derece AV blok ve Mobitz tip I (Wenckebach) 2. derece AV blok olan sporcuların yapısal kalp hastalığı yoksa tüm yarışmalı sporlara katılabilecekleri belirtilmektedir.(AI)