Bu bölümde, cerrahinin tarihçesi ve gelişimi ele alınmaktadır. Cerrahi tarihinin anatomi tarihinden bağımsız olarak değerlendirilemeyeceği belirtilmektedir. Cerrahi gelişmelerin ölü bedenler üzerinde yapılan diseksiyonlar ve bu diseksiyonlardan elde edilen bilgilerin insanlar üzerinde uygulanmasıyla sağlandığı ifade edilmektedir. Kadaverik diseksiyonların yasaklandığı dönemlerde cerrahi gelişimin durduğu ve nadir bazı yöneticilerin izin vermesiyle cerrahinin hızla geliştiği belirtilmektedir. Cerrahi tarihinin önemine vurgu yapılırken, geçmişini bilmeyenlerin ilerleme gösteremeyeceği ve bulundukları düzeyde kalacakları ifade edilmektedir. Cerrahiye ilişkin teknolojik gelişmelerin yanı sıra geçmişte kullanılan tekniklerin ve tedavilerin de değerlendirildiği belirtilmektedir. Türk-İslam cerrahisi ve genel olarak cerrahinin tarihsel süreçte Cumhuriyet dönemine kadar ele alındığı ifade edilmektedir. Bu bölümdeki bilim insanlarının, bulundukları dönemdeki zor şartlara rağmen istek, azim ve çalışkanlıkla gelişme sağladıkları vurgulanmaktadır. Avrupa tarihçilerinin cerrahinin tarihini son iki yüzyılla sınırlı tutmalarının eleştirildiği ve Arap-İslam ve Türk bilim insanlarının gelişmelerinin görmezden gelindiği ifade edilmektedir.(AI)