Santral sinir sistemi (SSS) infeksiyonları, menenjit ve ensefalit gibi birçok klinik tanıyı içermektedir. Bu hastalıklar, bakteriler, virüsler, mantarlar ve parazitler gibi farklı etkenlerle ortaya çıkabilir. Menenjit, beyin ve omurilik zarının inflamasyonu olarak tanımlanırken, ensefalit beyin dokusunun inflamasyonu olarak tanımlanır. Her iki hastalık da infeksiyöz veya non-infeksiyöz nedenlere bağlı olarak ortaya çıkabilir. SSS infeksiyonları, ciddi nörolojik sorunlara, işitme kaybına, zeka geriliğine, motor fonksiyon bozukluklarına ve hatta ölüme neden olabilir. Ancak uygun tanı ve acil tedavi yaklaşımlarıyla hastaların iyileşmesi mümkündür.Akut bakteriyel menenjit, acil tedavi gerektiren ve %14,4 fatalite hızına sahip bir durumdur. Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae ve Neisseria meningitidis en sık görülen etkenlerdir. Ancak günümüzde aşıların kullanılmasıyla bu etkenlere bağlı menenjit vakalarında azalma görülmektedir. Yenidoğan döneminde Streptococcus agalactiae ve Escherichia coli en sık görülen etkenlerdir. Bebeklik döneminde anneden geçen antikor düzeylerinin düşmesiyle H. influenzae, S. pneumoniae ve N. meningitidis enfeksiyonlarına duyarlılık artar. İleri yaşlarda ise Gram-negatif etkenlerin görülme sıklığı artar.Alkolizm, splenektomi, malignite ve diyabet gibi komorbiditeler, Streptococcus pneumoniae için risk faktörüdür. Ayrıca 50 yaş üzerindeki kişilerde Listeria monocytogenes de etken olabilir. Viral menenjitlerde ise enteroviruslar, Batı Nil virusu, herpes simpleks virus, insan immün yetmezlik virusu ve varicella zoster virus gibi etkenler karşımıza çıkabilir. Aseptik menenjit olarak adlandırılan viral menenjitlerde BOS bakteri kültürleri negatif sonuçlanır.Subakut ve kronik menenjitlerde ise mikobakteri, fungal etkenler, spiroketler ve Brucella spp. gibi etkenler önemli rol oynar. Bu hastalıklar genellikle immünosuprese kişilerde görülür.(AI)