Böbrek nakli, ileri böbrek yetmezliği olan hastaların yaşam süresini ve yaşam kalitesini en belirgin şekilde düzelten bir tedavi yöntemidir. Türkiye'de 1954 yılında gerçekleştirilen ilk başarılı böbrek nakli ile birlikte, nakil sayıları giderek artmıştır. Son zamanlarda, ileri yaşın kontrendikasyon olmaktan çıkması ve daha marjinal nakillerin gerçekleştirilmesi, böbrek nakilli hasta sayısında belirgin bir artışa neden olmuştur. Bunun sonucunda, renal nakilli hastaların acil veya elektif cerrahi işlemlere daha sık ihtiyaç duyması gerekmektedir. Preoperatif değerlendirme, hastanın perioperatif morbidite ve mortalite riskini azaltmayı, hastanın fonksiyonlarını en kısa sürede geri kazanmasını, hastanede yatış süresini kısaltmayı ve bakım maliyetlerini azaltmayı amaçlamaktadır. Bu nedenle, preoperatif değerlendirme multidisipliner bir ekip çalışması gerektirir ve anestezi hekimi tarafından yapılırken, gerektiğinde diğer uzmanlardan da görüş alınmalıdır. Renal nakilli hastalarda cerrahi planlama yapılırken, nakil dışı cerrahi işlemlerin daha yüksek morbidite ve mortalite riskine sahip olduğu göz önünde bulundurulmalı ve hastalar bu konuda bilgilendirilmelidir. Ayrıca, nakledilen böbreğin fonksiyonel durumu ve alınan immünsupresif tedavinin yan etkileri de takip edilmelidir.(AI)