Hipertansiyon, dünya genelinde yaygın olarak görülen kronik bir hastalıktır. Hipertansiyon tanısı, minimum 5 dakika dinlenme sonrası yapılan en az iki kan basıncı ölçümünde sistolik kan basıncının 140 mmHg ve üzeri, diyastolik kan basıncının ise 90 mmHg ve üzeri olmasıyla konulur. Hipertansiyonun tedavisi önemlidir çünkü kardiyovasküler, serebral ve renal yan etkilere neden olabilir. Ancak dünya genelinde hipertansiyon vakalarının çoğunda etyolojik neden bulunamamaktadır. Hipertansiyona yatkınlığı artıran faktörler arasında aşırı tuz tüketimi, diyabet, böbrek yetmezliği, obezite, hareketsiz yaşam ve uzun süreli steroid kullanımı yer alır. Hipertansiyon tanısı konulan hastaların %90-95'inde etyolojik neden bulunamazken, %5-10'luk kesimde ise sekonder hipertansiyon olarak adlandırılan altta yatan bir etyoloji bulunmaktadır. Sekonder hipertansiyon, altta yatan nedenin belirlenebilmesi ve buna yönelik tedavi seçeneklerinin sunulabilmesi açısından önemlidir. Bu nedenle hastaların sekonder hipertansiyon nedenleri açısından dikkatlice incelenmesi gerekmektedir. Hipertansiyon tanısı konulduktan sonra ilk adım, altta yatan sekonder nedenlerin araştırılmasıdır. Bu amaçla anamnez, fiziksel muayene, laboratuvar ve radyolojik tetkikler yapılmalıdır. Hipertansiyonun nedenleri arasında renal kaynaklı nedenler, endokrin hastalıklar ve bazı ilaçların kullanımı yer almaktadır.(AI)