Bu metinde, akut omuz yaralanmalarının yönetimi üzerine bilgiler verilmektedir. Omuz eklemi, glenohumeral eklem, skapular torasik eklem, akromioklavikular eklem ve sternoklavikular eklem olmak üzere dört farklı eklemi içermektedir. Omuz yaralanmalarında, servikal omurga ve norovasküler yapıların incelenmesi önemlidir. Akut omuz yaralanmaları arasında rotator manşet kası yırtıkları, akromioklaviküler eklem yaralanmaları, glenohumeral çıkıklar, proksimal humerus ve klavikula kırıkları sık görülenlerdir. Akromioklaviküler eklem yaralanmaları genellikle kol addüksiyonunda omuza düşme sonucu meydana gelir. Fizik muayene sırasında hasar gören ekstremitenin kemikleri ve nörovasküler yapıları incelenir. Radyografi, yaralanmanın sınıflandırılması ve kırık şüphesinin dışlanması için gereklidir. Akromioklaviküler eklem yaralanmaları için Rockwood sınıflandırması kullanılır ve tedavi yöntemi sınıflandırmaya göre belirlenir. Tip 1 ve tip 2 yaralanmalar genellikle ameliyatsız tedavi edilirken, tip 3 yaralanmaların tedavisi tartışmalıdır. Hastalara buz uygulaması, analjezikler ve askı kullanımı önerilebilir. Omuz sertliğini önlemek için askı kullanımı sınırlı bir süreyle sınırlanmalıdır.(AI)