Hiperkalsemi ve hipopotasemi, intestinal duvardaki düz kas hücrelerinin membran polarizasyonunu bozarak kas kontraksiyonunu etkileyen durumlardır. Bu durumlar, barsakta dilatasyona ve emilim bozukluklarına neden olur. Hiperkalsemi ve hipopotasemiye bağlı olarak ortaya çıkan konstipasyonun en belirgin etkisi kolon segmentlerinde görülür. Hastaların çoğunda kolon etkilenir ve karında distansiyon meydana gelir. Bu distansiyon, diyafragmada bası oluşturur ve buna bağlı olarak dispne ve komplikasyonlar ortaya çıkar. Fizik muayenede barsak sesleri azalır ve metalik sesler duyulur. Radyolojik görüntülemelerde ise konstipasyona sebep olacak bir kitle veya bası durumu gözlenmez. Hastalar genellikle uzun süre hastanede veya yoğun bakımda yatış, immobilizasyon, malignite veya travma gibi patolojilere sahiptir. Tedavide, elektrolit dengesi düzeltilmeli ve barsak peristaltizmini artırmak için ilaçlar kullanılmalıdır. Hiperkalsemi, vücuttaki kalsiyum miktarının dengesizliği sonucu ortaya çıkar. Kalsiyumun sinir iletimi, kas kontraksiyonu, hormon salgılanması ve koagulasyon gibi birçok metabolik reaksiyonda önemli bir rolü vardır. Vücuttaki kalsiyum miktarı, oral alım, intestinal emilim ve renal atılım arasındaki denge ile belirlenir. Kalsiyumun çoğu kemiklerde depolanır ve sadece küçük bir kısmı ekstrasellüler alanda bulunur. Kalsiyumun plazmadaki formu, proteinlere bağlı, iyonize ve şelat şeklindedir. Albumin, plazmadaki proteinlere bağlı kalsiyumun büyük bir kısmından sorumludur. Hiperkalsemiye neden olan faktörler arasında hiperparatiroidizm, malignite, immobilizasyon ve ilaç kullanımı yer alır.(AI)