Günümüzde karaciğer yetmezliği tedavisinde en etkili yöntemlerden biri olan karaciğer transplantasyonu, cerrahi tekniklerin ve perioperatif yöntemlerin gelişmesiyle birlikte daha sık uygulanmaktadır. İlk kez 1963 yılında kadavra vericiden gerçekleştirilen karaciğer nakli, daha sonra tüm dünyada yaygınlaşmış ve 1989 yılında ilk kez canlı vericiden gerçekleştirilmiştir. Organ bağışı politikalarının yetersiz kalması ve kadavra sayısının yetersiz olması, canlı vericiden yapılan karaciğer transplantasyonunun ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu yöntem, organ bekleyen hastalar için umut verici bir seçenek olmuştur. Bu makalede, canlı vericiden yapılan karaciğer transplantasyonunun endikasyonları, preoperatif hazırlık, cerrahi teknik ve komplikasyonları literatür eşliğinde özetlenmektedir. Karaciğer transplantasyonunun tarihi ve gelişimi incelendiğinde, canlı vericiden yapılan nakillerin özellikle Asya toplumlarında daha sık uygulandığı görülmektedir. Batı toplumlarında ise kadavradan yapılan nakiller daha yaygındır. Yeterli kadavra bulma zorluğu nedeniyle yeni yaklaşımlar geliştirilmeye çalışılmış ve canlı vericiden yapılan nakillerde kullanılan cerrahi teknikler geliştirilmiştir. Bu gelişmeler sonucunda karaciğer transplantasyonu daha başarılı ve uygulanabilir hale gelmiştir.(AI)