Akdeniz kıyılarının liman kuruluşlarına elverişli coğrafi yapısı ve hinterlandında ticareti yapılabilen ürünlerin yetiştirildiği alanların çeşitliliği gibi nitelikleri uluslararası deniz ticaretinin erken devirlerde başlamasını ve gelişmesini sağlamıştır. Tarihin erken devirlerinden başlayarak deniz ulaşımı, nakliye ve ticareti Akdeniz’de karayoluyla karşılaştırıldığında daha güvenli, kısa süreli ve ucuz olduğundan yeğlenmiştir. Bu nedenle Akdeniz, toplumlar arası etkileşimin geliştiği ortak bir alan konumuna ulaşmıştır. Ulaşım ve ticaret gereksinimleri, gemi yapımı ve liman kuruluşlarıyla birlikte denizciliğin rotalar ve liman kentleriyle gelişimi sürmüştür. Akdeniz geniş bir coğrafi alan olarak düşünüldüğünde İspanya’da Katalunya, İtalya’da Cenova ile Venedik limanlarından başlayarak Kuzey Afrika, Anadolu’nun güney kıyılarından Levant kıyılarına uzanan yerel ve uluslararası bir ticaret etkinliğinin geliştiği görülmektedir. Ticari ürünlerin ve satışı gerçekleştirilen malların korunması ve saklanması amacıyla gerekli görülen liman yerleşmelerinde depo yapıları inşa edilmiştir. Bu bölümde öncelikle tahıl ve diğer ürünleri depolama işleviyle Akdeniz kıyılarında inşa edilen horrea yapılarının gelişim süreci özetlenerek Akdeniz ticaretinde önem taşıyan Likya liman kentleri Andriake ve Patara’da inşa edilmiş granarium / horrea yapıları kapsamında bu mimari yapının yeri ve önemi değerlendirilecektir.
