Hepatorenal sendrom, son dönem sirozun ciddi bir komplikasyonudur ve böbrek fonksiyonlarının bozulmasına yol açar. Bu sendrom, artmış splanknik kan akımı, azalmış volüm durumu ve vazokonstriktör sistemlerinin aktivasyonu sonucu böbrek kan akımının azalmasıyla karakterizedir. Hastalar genellikle siroza bağlı portal hipertansiyon, şiddetli alkolik hepatit veya metastatik tümörlere sahiptir. Hepatorenal sendrom, karaciğer hasarının neden olduğu böbrek perfüzyonundaki azalmaların son aşamasını temsil eder ve kötü bir prognozla ilişkilidir. Son gelişmeler, hepatorenal sendromun patofizyolojisinde sistemik ve splanknik dolaşım değişikliklerinin yanı sıra böbrekte sistemik inflamasyon ve dolaşım değişikliklerinin olduğunu göstermektedir. Tedavide, albumin ve vazokonstriktör ajanların kullanımıyla iyileşmeler görülebilir, ancak karaciğer nakli olmadan prognoz zayıftır. Hepatorenal sendromun patogenezi, splanknik arteriyel vazodilatasyon ve azalmış sistemik vasküler dirençle karakterizedir. Bu durum, arteriyel hipovolemiye neden olur ve böbrek kan akımının azalmasına katkıda bulunur. Sistemik vazokonstriktör sistemlerin aktive olması ve böbrek hemodinamik değişiklikleri de GFR azalmasına katkı sağlar.(AI)