Bu bölümde, hemşirelik mesleğinin uzun bir geçmişi olduğu ve toplumsal bir gereksinimden doğduğu belirtilmektedir. Hemşireler, hastalarla daha fazla zaman geçirme ve daha yakından gözlemleme şansına sahip oldukları için diğer sağlık çalışanlarına göre daha fazla değer sorunuyla karşı karşıya kalmaktadırlar. Teknolojinin ilerlemesiyle birlikte hemşirelerin yaşadığı değer sorunları farklı bir boyuta taşınmış ve etik daha da önem kazanmıştır. Hemşirelikte etiğin önemi ve mesleki uygulamalarda rehberlik eden etik ilkeler bu bölümde ele alınmaktadır.Hemşirelik, bireyin, ailenin ve toplumun sağlığını koruma, geliştirme ve hastalık halinde iyileştirme amacına yönelik hizmetlerin planlanması, uygulanması, değerlendirilmesi ve eğitimiyle ilgilenen bir sağlık disiplinidir. Hemşirelik, bilimsel bilgiyi kullanarak sağlık ve iyileşmeyi kolaylaştıran ilişkilerle bakım sağlar. Hemşirelik, sağlığın geliştirilmesi ve iyileştirilmesi, hastalık ve yaralanmaların önlenmesi, bireylerin, ailelerin, grupların ve toplumların bakımında savunuculuk yapar.Hemşirelik mesleği ve bakımı, birçok etik sorunu beraberinde getirmektedir. Hemşireler, göç, marjinalize edilen gruplar için bakım kalitesi, kültürel ve politik güçler, yeni etik anlayışlar ve teknolojinin gelişimi gibi konularda karşılaştıkları etik sorunlara nasıl tepki vereceklerini bilmelidirler. Hemşirelerin etik eğitimi önemsenmeli ve mezuniyet öncesi dönemde başlayarak mezuniyet sonrasında da hizmet içi eğitimlerle devam etmelidir.Sonuç olarak, etik hemşirelik mesleğinin vazgeçilmez bir parçasıdır ve teknolojinin gelişmesiyle birlikte karşılaşılan etik sorunlar da değişmektedir. Hemşireler, etiğin doğasını anlamalı, değer sorunlarının farkında olmalı ve etik karar verme sürecini öğrenmelidirler. Hemşirelikte etik eğitimi önemsenmeli ve sürekli olarak güncellenmelidir.(AI)