Bu metinde, insan bedeninin farklı disiplinlerdeki araştırma konularının merkezinde yer aldığı ve toplumu şekillendiren yapıların sonuçlarının düşünce tarzına ve zamana bağlı olarak bedenin anlamının değiştiği belirtilmektedir. Fenomenoloji perspektifinden bakıldığında, bedenin taşıyıcısı olarak kategorize edilen kişinin beden, ruh ve ruh olarak ele alınması gerektiği ve bu unsurların ayrı fenomenolojik alanlar olarak incelenmesi gerektiği ifade edilmektedir. Bedenin varlıkla ilişkilendirilmesi, varoluşsal mekansallığıyla ilgili çıkarımların yapılmasını mümkün kılmaktadır. İnsanın varoluşunun çıkarımlarının bireysel perspektifler bağlamında yeniden yorumlanması, günlük yaşamı şekillendirdiği anda sanat alanında yeni perspektiflerin ortaya çıkmasını mümkün kılmaktadır. Onur Karaalioğlu'nun bedeni sıradışı bir bakış açısıyla sunmak için geleneksel yöntemler ve teknikler kullanan resimleri, fotoğrafik gerçeklikten yansıyan gerçeklikle algısal gerçekliğin birlikte kullanıldığı bir ifade alanına dönüşmektedir. Kamera lensinden sonra bireysel yargıların sahneye girdiği gerçekliğin ikincil bir yorumunu içeren tuval yüzeyine aktarılan görüntüler, boyanın yeniden şekillendirdiği görünür yüzeyler, sanatçının orijinal tarzını içeren alternatif bir mekan oluşturmaktadır. Bu alanlar, varlığın bireysel çıkarımlar doğrultusunda yeni bir tanınma kazandığı yerler, sanatçının anlık ifadelerini görünür kılar ve kaydeder. Evrenin kaotik durumu ve karmaşık oluşumlar, Karaalioğlu'nun sanatsal eylemini tetikleyen tek dürtülerdir. Sanatçının dünya algısını şekillendiren bu kaotik yapı, eserlerinde sıradan yaşamı algı sınırlarından dışlar. Kaos içindeki dinamizmin sanatçının yaratıcı sürecinde tutarlı bir davranışa dönüşmesi, aynı zamanda gerçeği arayışa aracılık eder. Bireysel yargılar içinde kaosun görünür kısımlarının incelenmesi, gerçekliğin kendi gerçekliğinden bir boşluğa dönüşmesine olanak tanır. İfade edebilen bedenler üzerinde kaos kavramının değerlendirilmesi.(AI)