GirişGazetecilik, dijital teknolojilerin normlarını ve uygulamalarını dönüştürdüğü büyük bir değişim sürecindedir. İletişim üreticileri ve tüketicilerinin yer değiştirebildiği bir ağ gazeteciliğine geçiş, bir dizi etik sorunu da beraberinde getirmektedir. Bir ağ medya ortamında, her birey potansiyel bir yayıncıdır. Geleneksel medyanın yardımı olmadan topladıkları bilgileri yaydıkça, gazetecilik etiği modern çağda daha önemli bir rol kazanmış ve yeni medya formlarına da yayılmıştır. Gazetecilik doğruluk ve güvenilirliğe dayanırken, içerik üreticisi ve tüketicisi arasındaki çizgilerin bulanıklaştığı bir çağda, çevrimiçi gazeteciliğin basılı gazetecilikte belirlenen etik uygulamaları tehlikeye atıp atmadığı konusu ortaya çıkmıştır. Bazı teorisyenler mevcut kuralların hala geçerli olduğunu savunurken, dijital medyaya nasıl adapte edileceği konusunda tartışmalar da bulunmakta ve internetin mevcut etik idealleri dönüştürdüğünü iddia ederek geleneksel ve çevrimiçi gazetecilik uygulamalarını birleştiren yeni etik kurallar geliştirmeye çalışmaktadır. Literatür taraması, basılı ve çevrimiçi gazetecilik ile birlikte yeni etik endişelerin geliştirilmesinde hala araştırma eksikliği olduğunu göstermektedir.Dijital çağ, gazetecilik sürecinin doğasını ve etiğini kökten değiştirmiştir. Dijital medyanın tanıtımından önce, televizyon, radyo ve gazeteler gibi geleneksel medya organları, güvenilir bilgi ve haber kaynağı olarak tek kaynaklardı ve bilgi toplama veya paylaşma işlemleri profesyonel gazeteciler tarafından gerçekleştiriliyordu. Lineer bir medya sistemi üzerinde bilgi sunma temeline dayanan gazetecilik geleneğinden, etkileşimli gazetecilik biçimlerini teşvik eden bir çerçeve üzerine geçiş yaparken, gazeteciler artık halk için tek bilgi kaynağı değillerdir, vatandaş gazeteciler artmaktadır. Yeni iletişim teknolojilerinin büyümesi aynı zamanda geleneksel etikten karma medya etiğine zorlu bir geçişi de beraberinde getirir, çünkü bu değerleri doğruluk, doğrulama ve tarafsızlık gibi çevrimiçi medya ortamına uygulamak daha zor hale gelir. Gazeteciler hala gerçeği aramalı ve bildirmeli, zararı en aza indirmeli, bağımsız hareket etmeli ve hesap verebilir ve şeffaf olmalıdır. Yanıltıcı ve çarpıtılmış bilgiler de dahil olmak üzere çevrimiçi haber kaynaklarının çeşitliliği göz önüne alındığında, okuyucular geçmişte olduğundan daha güvenilir ve doğru gazeteciliğe ihtiyaç duyarlar. Çevrimiçi medyada etik düşünmenin güçlü bir temeli, geleneksel medyada olduğu kadar gereklidir. Bu makale, çevrimiçi gazetecilerin gelecekte sofistike düşünme ve karar verme becerilerini geliştirmeyi amaçlayarak, çevrimiçi gazetecilik ve etik konularını ele alan mevcut literatürü gözden geçirir.(AI)