Bu çalışma, işgörenlerin yetenek yönetimi, işveren markası ve kurumsal imaj algılarını bazı sosyo-demografik değişkenler açısından incelemektedir. Bilgi ekonomisine geçiş ve insan sermayesinin gerçekleştirilmesi, nitelikli işgörenlerin işletmeler için önemini artırmıştır. İşletmeler için, nitelikli insanları işe alabilmek ve onları organizasyonlarında tutabilmek bir rekabete dönüşmüştür. Hatta bugün bazı uzmanlar, bu rekabeti bir savaş olarak tanımlamaktadır. Gerçekten de, pazarlar artık işletmelerin insan sermayesi, müşteri sermayesi ve ilişki sermayesinden oluşan ve \"entelektüel sermaye\" olarak adlandırılan bilgi altyapısına en yüksek primi koymaktadır. Entelektüel sermayenin bir unsuru olan insan sermayesi, işgörenin yeteneği, bilgisi ve deneyiminden oluşur. Birçok işletme için, nitelikli insanları işe almak, ekonomik durum ve rakiplerin durumundan çok daha önemli kabul edilmektedir.Araştırma değişkenlerimizden biri olan yetenek yönetimi kavramı, 1990'ların sonunda Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkmıştır. Kavramın akademik literatürde popülerleşmesi, McKinsey danışmanlarının 1997 yılında yaptığı araştırma çalışmalarıyla başlamıştır. Yetenek yönetimini, sürekli ve tutarlı bir şekilde daha yüksek performansla çalışabilen personelin işe alınması, ilerlemesi ve sadakatinin sağlanması olarak tanımlayan Davis (2007: 1), yetenek yönetimini, şirketin karşılaşacağı zorluklarla başa çıkabilmesi ve stratejilerini uygulayabilmesi için gereken potansiyel yetenekleri sistematik olarak kapatmayı hedefleyen insan kaynaklarına odaklanan bir yönetim süreci olarak tanımlayan Çırpan ve Şen (2009, s. 110) olarak tanımlamıştır.Yetenek yönetimi, yetenekli işgörenlerin en önemli üretim faktörü olarak kabul edildiği, yetenek stratejisinin iş stratejisiyle entegre olduğu ve yetenekli işgörenlerin kendilerini özgürce ifade edebildikleri en uygun ortamın oluşturulduğu bir çalışan değeri odaklı yaklaşımdır. Günümüzde birçok işletme, bu yöneticileri dış kaynaklardan değil, yani organizasyonlarının çekirdeğinden yetiştirerek terfi ettirmeyi tercih etmektedir. Bu uygulamanın doğal bir sonucu olarak, yetenek havuzlarının oluşturulması ve geleceğin liderlerini mevcut zamanda organizasyonun kültürüne yerleştirerek yetiştirmektedir.(AI)