Bu bölümde, Hollywood'un aksiyon filmlerindeki kadın karakterlerin dönüşümü incelenmektedir. Patriarkal sistem, dünyanın çoğunda erkeklere güç, para ve otorite sahibi olma imkanı sunar. Film endüstrisi de bu istisnalardan biri değildir. Film tarihinde, erkek egemenliği her zaman film yapımını ve anlatı kodlarını şekillendirmiştir. Birçok eleştirmen ve film bilimci, özellikle Hollywood filminin genel olarak patriarkal kapitalist ideolojiyi toplumun arzularını tatmin etmek, korkularını yatıştırmak ve gereksinimlerini karşılamak için tek adres olarak sunduğunu belirtmektedir. Popüler sinema, baskın ideolojiyi kolayca emebilen pasif seyircilerin illüzyonunu yaratmak için anlatı bütünlüğü, gizlenmiş sinematik teknikler, kimlik ve filmin atmosferi gibi stilistik kurallar aracılığıyla ideolojisini gizler. Kültürel temsillerin toplumu ve kurumlarını şekillendirmede önemli bir rol oynadığını belirten Ryan ve Kellner'a (1997) göre, sinema gibi temsillerin üretimine etki etmek, toplumdaki güç yapısını sürdürmek ve pekiştirmek için hayati öneme sahiptir. Popüler sinemada egemen patriarkal ideolojiyi izleyebiliriz. Popüler sinemada kadınlar, patriarkal bilinçaltını yansıtan kalıplarda görünürler. Ryan ve Kellner'ın Camera Politica adlı dikkate değer kitaplarında belirtildiği gibi, tür filmleri her zaman ideolojinin en güçlü araçları olmuştur ve onları sosyal ideolojiyle yakın bir ilişkiye sokan, onları sosyal değişimin etkilerine en duyarlı ve kırılgan formlar haline getiren şey budur. Korku türü, kültürel temsiller aracılığıyla toplumsal korkuların güçlü bir göstergesi olarak kabul edilir. Sinemadaki kadın temsilleri, 1960'ların ve 1970'lerin ardından gelişen feminist film eleştirisinin odak noktası olmuştur. Feminist eleştirmenler, patriarkal sinemanın kadınları bakışın nesnesi olarak konumlandırdığını iddia eder. Patriarkal sinemada erkeklerin baskın aktif bakışa sahip olduğu ve kadınların bakışın nesnesi olarak yer aldığı belirtilmektedir. Feminist eleştirmenlere göre, patriarkal sinemadaki kadın temsilleri erkeklerin korkularını ve hayallerini yansıtmaktadır. Özellikle klasik Hollywood sineması \"ideal kadın\"ı tasvir etmeye çalışıyor ve kadınların bunu bir rol model olarak kabul etmelerini bekliyordu. Basinger, klasik Hollywood sinemasının kadınları iki kategoriye ayırdığını iddia ediyor: iyi kadınlar ve kötü kadınlar. İyi kadınlar itaatkar oldukları için iyi eşler ve annelerdir. Erkeklerin kadınlara üstünlüğünü kabul ederler. Kötü kadınlar ise toplumun kendilerine verdiği sosyal rollerle uyuşmazlar. Erkeklerle rekabet ederler ve kurallarına karşı çıkarlar. Cinsel olarak özgürdürler. Hikayenin sonunda, bu kadınlar kaçınılmaz olarak cezalandırılır.(AI)